De pen waar ik al een uur op zit te kauwen, wordt wel steeds
viezer, maar produceren doet hij nog steeds niks. En het lijstje met daarboven
de titel: onderwerpen voor als je het echt niet meer weet, dat ik altijd in
geval van nood in mijn agenda heb staan, biedt ook al totaal geen houvast.
Verweekte hersenen
Ik kan de woorden niet
eens lezen om eerlijk te zijn Mijn
hersenen lijken verweekt, misschien door de bacterie die via mijn oren daar
naar binnen zijn geglipt. Het idee alleen al dat zich daarbinnen van alles
afspeelt en dat ik dat niet eens kan horen (op een hoogst irritante piep in
combinatie met een soort horen rondpompen van je eigen bloed na) wat het daar
allemaal aanricht, maakt het een beetje een griezelig idee.
De dag van de arbeid of de dag van de wurgcontracten?
Schrijven over 1 mei staat ergens in het lijstje met: Inspelen op de actualiteit. Maar ook die
uitzonderlijke dag van de arbeid liep vast in de aanloop. Ik kom gewoon niet
verder dan dat de meeste mensen voor een schijtloon van 10 euro bruto op de
meest onmogelijke tijden hun bed uit moeten om stom werk te doen en dat
daarvoor nu juist niet de dag van de Arbeid is uitgevonden. Dat we allemaal in flexwurgcontracten worden
gehesen, 1 op 5 heeft tijdelijk contract, nul uren contracten ons in de greep houden en dat ons een worst wordt voorgehouden in de vorm van een contract OOIT. En dat uitzendbureaus je ondertussen lekker om 5 uur op laten staan, terwijl je bioritme pas om 9 uur ontwaakt om je dan werk te laten doen waar je nooit om hebt gevraagd. En dat ze al helemaal geen idee hebben an wat er op je CV staat. En dat het dus schandalig is. Dus…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten