Ik zat me op te winden over een duur kopje koffie. Nu vind
ik kopjes koffie altijd wel duur in vergelijking met wat je krijgt, maar dit
was van een ander kaliber. Het ging om Starbucks. De overheid heeft met dit
bedrijf een megadeal gemaakt zodat ze met een mega omzet maar heel weinig
belasting hoeven te betalen. Hoe kan het vraag je je af? Enfin, ik zat me
daarover op te winden toen ik opeens op het intranet een foto zag verschijnen.
Doodgeslagen
Een collega van ons, niet een heel directe, maar toch iemand die bij ons in het
bedrijf werkte was op ´tragische wijze´ om het leven gekomen zo stond er. Eerst
denk je dan nog aan een ongeluk of misschien een tragische valpartij. Maar toen
ging me iets dagen. Vorige week hadden we immers die nare dood van een vrouw
van in de zestig. Een of andere ex TBS-er had haar zomaar doodgeslagen met een
fles. Om geen enkele reden. (Is er ooit een reden voor een moord?).
Arm mens
Ik zag haar
foto op het scherm verschijnen en dacht, oh nee toch. Nu had ik dat gedacht bij
iedereen die op zo´n wijze om het leven is gebracht, maar opeens kreeg de vrouw
een gezicht Ik zag haar in gedachten weer lopen. En toen zag ik voor me hoe ze
daar zorgeloos een ommetje maakte en toen opeens zo´monster tegenkwam die haar
nietsontziend van haar leven beroofde. Arm mens dacht ik, wat moet er door je
heen zijn gegaan die laatste momenten. Het dure kopje koffie leek toen opeens
niet meer zo belangrijk.
Meisje (www.meisjelemmer.blogspot.com)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten