Vervoer. In onze gemeente is het niet zo heel eenvoudig om van A naar B te komen als je geen auto hebt en op een plek moet zijn die niet aan een openbaar vervoer route ligt. Sowieso is het niet eenvoudig om ergens te komen, want zoveel bussen vertrekken er niet uit ons schone dorp en nog minder uit het achterland. Toch probeer ik het: voor het milieu, maar ook omdat ik vind dat met z´n allen in een bus zitten eigenlijk veel economischer is dan alleen in een auto.
9292ov en buspaal vermeldt andere tijden
Helaas was mijn laatste ritje vanaf Lemmer niet bepaald een succes. Ik dacht er goed aan te doen om op te stappen in mijn eigen buurt en dan door te kunnen naar het ´station.´ Je kunt het amper een station noemen, maar goed. Er staan wachthokjes, er staat een oplaadpaal en er staan zo nu en dan bussen. Alleen was er in de straat waar ik moest opstappen geen bus te bekennen. Op 9292ov stond een tijd vermeld en ik stond keurig ruimschoots voor die tijd te wachten. Met mij een aantal mensen die net Nederlandse taalles hadden gehad. We kletsen wat en we werden ook wat zenuwachtig. We moesten namelijk allemaal de Qliner halen die ons naar of wel Joure, Heerenveen of Groningen moest brengen. Apart detail was trouwens wel dat op de paal met de bustijden hele andere tijden vermeld stonden dan op 9292ov.
Zenuwachtig
We werden zenuwachtig, daar bij die paal. Allemaal hadden we wel ergens een afspraak. Maar hoeveel nervositeit we ook ten toon spreidden, er kwam geen bus. Toen de Qliner al bijna op het punt stond om te vertrekken, kwam eindelijk de bus aangereden. Heel kalm. De dames van de taallessen keken me vragend aan. Of ik alsjeblieft kon vragen of hij kon bellen met die bus. Zelf durfden ze dat niet. Dus ik vraag de buschauffeur of hij de Qliner wil bellen, omdat hij echt veel te laat is. Het antwoord verbaast me nog steeds: dat hij geen idee had hoe laat hij eigenlijk bij deze bushalte moest zijn en ook niet hoe laat op het station. Hij was wel zo aardig om te bellen trouwens en mochten daardoor toch mee. De volgende keer maar op de fiets naar het station dacht ik nog, maar toen zocht ik naar die fietsenstalling die toch net was uitgebreid. Dat is dus gewoon een stukje van het gebied met fietsenrekken. Geen overkapping, geen bescherming voor je stalen ros. En ook dat verbaasde me op een dag waarvan ik dacht dat ik niet verbaasder kon zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten