Een mager zesje

Toen ik nog op school zat, deed ik het nooit voor een zesje. Je zou kunnen zeggen dat ik een streber was, maar het moest voor mij toch altijd minimaal een 8 zijn. Niet dat dit altijd lukte, maar ik spande me er wel voor in. Natuurlijk waren er genoeg mensen die rekenden en rekenden om er voor te zorgen dat ze net op die 6 uitkwamen. Of p een 5,6 die naar boven werd afgerond en dan een zes werd. Met dat zesje namelijk ging je over, haalde je je examen of kon je in ieder geval thuis vertellen dat je een voldoende had gehaald.

Gemeente scoort een 6,4

Ik moest daar aan denken toen ik deze week een onderzoek van de gemeente voorgeschoteld kreeg. De ondernemers in de gemeente De Fryske Marren geven het beleid van de gemeente een 6,4. Ruim voldoende zo beschreef de gemeente het en daarna volgden allerlei superlatieven. Wie de verdere tekst niet las, kon denken nou ja toch een voldoende. Maar ruim voldoende? Ruim voldoende is voor mij minstens een 7. Over de kritiek hobbelden de hoge heren ook heen: de absurd hoge regelgeving, het lange wachten op antwoorden. Het klopt allemaal wel met het beeld dat ook ik heb van de organisatie. Het duurt nogal eens heel erg lang voordat er ergens uitsluitsel over komt of er komt helemaal geen antwoord. En, ja dan is een mager zesje dus beslist de uitslag. Van mij mag de gemeente dus wel een beetje meer z´n best doen en er in ieder geval een zeven van maken.