maandag 20 februari 2012

Liet Fertriet

Prachtig bericht dacht ik toen ik een mail kreeg van iemand die liet weten dat maar liefst twee Lemster bands een eigen Fries nummer hebben geschreven en meedoen aan Liet 2012. Het zeg maar Songfestival voor Friesland, maar dan voor allerlei talen behalve het Engels.

Het vereist moed om in je memmetaal teksten te maken die ook nog iets te betekenen hebben. Dus prachtig. Alles direct op de website gezet, plaatje erbij (wat altijd moeilijk is, want pas dan kom je erachter hoe weinig plaatjes er vaak zijn van bands en van mensen en voorwerpen, want copyright schenden is ook not done). Enfin, het leek allemaal leuk. Ik kreeg zelfs een bedankje voor het feit dat het zo mooi op de site stond.

Tot de volgende dag iemand nog eens goed was gaan lezen en hij er blijkbaar achter kwam dat de datum niet klopte. Het Struikelblok speelde niet zoals genoemd op 10 maart, maar op 17 maart. Ik direct kijken in de mail die ik gekregen had. Daar stond toch echt 10 maart. Dan maar googelen. Op Liet vanzelfsprekend. Ja daar was wel een website van. Maar dan van de editie van 2011. Maar dat is een jaar geleden dus daar heb je niet zoveel aan.

Er stond wel een formulier op de pagina waar bands zich op konden geven. Maar dat leek me rijkelijk laat nu al bekend is wie er in de halve finales staan. Data en tijden van bands die het al gehaald hebben tot die halve finale waren niet te vinden. Is er dan misschien nog een webeditie van 2012? Alles bekeken, maar nee die is er ook niet. Dan maar zoeken naar een contactadres. Ja gevonden. Ergens onderaan de pagina. En wat schetst mijn verbazing: alleen een e-mail adres.

Maar als je heel snel wat wilt weten, pak ik liever de telefoon. Zeker zo vlak voor de deadline. Maar ja, als je geen telefoonnummer hebt, wordt dat wel erg moeilijk. Een postduif sturen is ook best handig, maar waar stuur je die dan naartoe? Gekeken naar de mail van degene die kond had gedaan van de halve finale. Ook geen telefoonnummer te bekennen. Ik zucht nog maar eens diep. Wat nu? Heel, heel misschien zit diegene wel de hele dag met zijn neus voor de PC en reageert hij gelijk. Toch maar snel even intypen dat iemand heeft gemeld dat de datum niet klopt en of dat dan wel weer klopt. Zowaar, nog geen vijf minuten bericht terug.

Het Struikelblok staat op 17 maart op de planken en gaat daar de sterren van de hemel zingen. Fryske sterren. Voorafgegaan door Fuze op 9 maart. Die ook de Fryske sterren van de hemel speelt. En ik? Ik zit met een zweetrug.

maandag 13 februari 2012

Die tocht toch

Je kunt er niet omheen om het over de tocht der tochten te hebben. Ander nieuws was er namelijk vorige week niet. Nederland leek Elfsteden te drinken en te eten en zelfs te ademen. En ik? Ik vond het behoorlijk overdreven. In eigen dorp zakten ze nog gewoon door het ijs en in “Holland” schreeuwden ze al dat het doorging. Overal verschenen hele foute vertalingen van Friese woorden, de ijsmeesters leken niet langer in Friesland maar in de hoofdstad van Nederland te wonen.

Opvallend hoe een volk dat normaal gesproken wordt betiteld als boeren opeens door iedereen omarmd en geliefd werd. Maar ik durf er flink wat om te verwedden dat als volgende maand een Fries iets te melden heeft over de economie hij weer net als voor de hype de grootste boer is omdat hij een accent heeft. En omdat half Nederland denkt dat we hier allemaal nog op klompen lopen en minimaal allemaal 1 koe in de tuin hebben staan, wordt hij dan ook echt niet meer serieus genomen.

Mooi vond ik het wel dat de rayonhoofden toch redelijk rustig leken te blijven onder al dat mediageweld. Want sorry, ik vond het mediageweld en ik had vaak plaatsvervangende schaamtegevoelens. Een kind dat in Luttelgeest de dood vond onder het ijs stond ergens onderin een kolom en werd voor de vorm nog even genoemd, maar de echte aandacht ging daar niet naar uit. In plaats daarvan werd iedereen met een meetstok en een prikstok bijna dag en nacht gestalkt door alles met een pen, een camera of een microfoon. Vaak keek ik vol verbazing naar de beelden. Het kwam mij voor alsof die journalisten dachten of er eigenlijk van overtuigd waren dat als ze maar lang genoeg keken het ijs dan door hun blik wel 15 centimeter zou worden.

En wie van ons dacht nu echt dat hij er zou komen? In mijn omgeving in ieder geval niemand. We hadden het ijs onderweg gezien en wisten: dit giet net oan. En nee, we zagen niet naar mollen of eenden, maar gewoon naar een ijslaagje dat nog veel te broos was en dat nooit van zijn leven 16.000 schaatsers zou kunnen houden.

Toen de tocht dan toch officieel was afgefloten stonden er weer media op die toch vonden dat ze iedereen naar de route moesten trekken. Om te schaatsen jawel. Een journalist van de Volkskrant schreef notabene dat het zo mooi schaatsen was dat heel Nederland moest komen. Ik vond hem de grootste idioot die er bestaat, maar op die Twitteropmerking heeft hij nooit gereageerd. Wat wil je met zo'n Friese naam. Boerin zeker.
Meisje