dinsdag 28 december 2010

Ik ben een happy single

Afgelopen weekend was het kerst, dat zal niemand ontgaan zijn. Overal kwamen mensen samen om met elkaar de kerstdis te nuttigen. Zonder ouders en mijn beste vriendin is dat moeilijker. Dus vul ik kerst in op mijn eigen manier. Met de kleintjes van mijn broer naar de film en daarna nog een drankje doen. Heel gezellig.
Toch krijg ik altijd het idee dat ik een soort holbewoner ben, omdat ik geen vent heb. Mensen vinden het zielig. Verdrietig is het verlies van mijn dierbaren. Maar dat was er ook geweest als ik wel een relatie had gehad. En om eerlijk te zijn had ik op het moment dat mijn ouders stierven ook een relatie. Niet met iemand waarmee ik in één huis woonde, maar wel een relatie. Het verdriet was er niet minder om en op een gegeven moment heb ik de verbinding verbroken. Om redenen die alleen hem en mij wat aangaan. Twee jaar later kwam een andere man in mijn leven, maar daarmee liep het moeilijk. Ik heb er lang in geloofd, maar het werkte niet.
Dus nu ben ik weer single. Een heel happy single om eerlijk te zijn. Elke avond als ik de sleutel in het slot van mijn eigen deur steek, ben ik blij. Dat ik in mijn eigen huisje stap. Met mijn eigen spullen, met eigen keuken, mijn eigen boeken. Ik kook wat ik lekker vind, kijk naar een tv-programma dat ik graag wil zien. Ga naar bed als ik dat wil en hoef met niemand rekening te houden. Ik ben een overtuigd single geworden, blij met mijn staat. Op zaterdagochtend wandel ik wel eens blij met mijn eigen status door de supermarkt en zie daar allerlei zeer verveelde stellen die elkaar liever de kop in lijken te slaan dan dat ze het leuk hebben. Of ze hebben elkaar niets meer te zeggen. Natuurlijk is dat niet bij iedereen het geval en ben ik heel blij als ik leuke stellen zie die het heel goed met elkaar hebben. Ik gun het ze. Maar ik gun mezelf deze fijne vrijheid die me in staat stelt alle dingen te doen die ik graag wil. Drankje drinken, flirten met wie ik maar wil, alleen op vakantie gaan, contact onderhouden met wie ik maar wil, geen jaloers mannen op de achtergrond. Ik vind het heerlijk dat singlebestaan van me. Dus medelijden is niet nodig, ik zou in veel gevallen niet willen ruilen. Ik weet ook nog wel dat ik vanaf jonge leeftijd graag op mezelf was. Mijn kamertje was me heilig. Daar kon ik doen en laten wat ik wilde. Mijn boeken lezen, schrijven, mijn planten verzorgen. Echt een veilige haven. Dus blijkbaar heeft het er altijd ingezeten, dat single zijn.

zaterdag 18 december 2010

Levensgevaarlijk vuurwerk?

Overheid, politie en justitie en de media spreken altijd over levensgevaarlijk vuurwerk, stellen de vuurwerkliefhebbers. Toch bestrijden ze dit, omdat het de overheid vooral om economisch belang zou gaan. Over de miljoenen die aan buitenlands vuurwerk worden besteed, wordt in Nederland namelijk geen belasting betaald. Politie en Justitie hebben volgens de branche een ander belang: Angst voor illegaal vuurwerk kweken, waardoor mensen eerder geneigd zijn hun buurman aan te geven wanneer ze vermoeden dat deze illegaal vuurwerk bezit. En de media wil op hun beurt weer lezers / kijkers trekken met hun reportages en proberen zo'n sensationeel mogelijk beeld te schetsen. Leuke berichten over prachtige vuurwerkshows vallen daar niet onder.

Nitraatrotjes
Nitraatrotjes zijn de nieuwste producten waar politie en OM zich tegen verzetten. De naam doet vermoeden dat er nitraat in de klappers zit, maar dit blijkt helemaal niet het geval te zijn. De klappers geven een enorme knal en zijn daarom voor een bepaalde groep erg interessant.

De nitraatklapper bestaat eigenlijk niet
Hoewel het vuurwerk dat enorme klappers geeft onder de naam nitraatklapper illegaal op de markt wordt gebracht stelt de website Vuurwerk dat dit een onzinnig woord is. Nitraat of NO3 is een anorganische salpeter zout zoals kaliumnitraat, bariumnitraat of strontiumnitraat en alleen het cellulosenitraat wordt gebruikt in de vuurwerkbranche, maar niet het nitraat zelf. NO2, een nitro-groep wordt wel gebruikt in de pyrotechniek.

Is het nitraatrotje erg gevaarlijk?
Hoewel het woord dus niet klopt is het nitraatrotje of de nitraatklapper volgens politie en justitie erg gevaarlijk. Maar klopt dat wel? Volgens de vuurwerkbranche danken de nitraten of klappers hun naam aan één van de eerste nitraatklappers, namelijk de Thundercracker van BEX Vuurwerk in Bocholt. Deze firma is anno 2010 niet meer in bedrijf. In de jaren 1998 tot 2001 waarin deze klappers op de markt kwamen was er nauwelijks regelgeving in België op het gebied van vuurwerk. Voor de Nederlandse vuurwerkliefhebber waren al die Belgische producten bovendien gewoon vrij verkrijgbaar. Een van de promotie-uitspraken van deze firma was dat de harde klap van deze Thundercrackers te danken was aan Ammoniumnitraat (NH4NO3) wat in het sas verwerkt was. Dit bleek grote onzin, want Ammoniumnitraat is hoogst vocht-aantrekkend en dus niet geschikt voor de verwerking in vuurwerk. De naam is echter wel blijven hangen aan vuurwerk dat nogal wat geluid maakt.

Strenge regels vuurwerk ook in België, maar Belgisch vuurwerk knalt wel harder
Sinds 2001 is de regelgeving in Belgie zodanig veranderd dat ook daar strenge regels zijn wat vuurwerk betreft. Knallers mogen ondermeer niet meer dan 2 gram kruit bevatten. Nitraten zoals de Thundercracker van BEX (die 4 gram bevatten) zijn dus ook niet meer in Belgie te koop. Verder moet elk stuk vuurwerk (met uitzondering van strijkers) voorzien zijn van een groen veiligheidslont, viscolont genaamd, dat voldoende vertraging garandeerd. Belgisch knalvuurwerk knalt inderdaad wat harder als het Nederlandse knalvuurwerk, maar is door de verscherpte regelgeving zeker net zo veilig als Nederlands vuurwerk. Bij normaal gebruik (volgens de Nederlandse handleiding, die verplicht aanwezig is) kan er in principe weinig mis gaan.

Goede nitraatklappers
Een aantal "nitraatklappers" van de veilige soort zijn:
- Thumping Thunder: 1,6 gram
- Banger: 1,5 gram
- Bombero's: 2 gram
- The Mammoth: 1,5 gram
- Ugly Joe: 1,9 gram (waarvan een klein gedeel wordt gebruikt voor een fluit voorafgaand aan de knal)

Het gevaarlijke vuurwerk is vaak illegaal en komt vaak uit Polen, Italië en Spanje
Maar niet alle knallers die in Nederland met Oud en Nieuw worden afgestoken zijn afkomstig uit Belgie. De laatste jaren komen steeds meer knallers uit landen als:
-Polen
-Italie
-Spanje.

In andere landen heel andere regels op het gebied van vuurwerk
In dit soort landen zijn de regels voor vuurwerk heel anders dan in Nederland of in België. Bovendien worden deze knallers vaak naar Nederland gehaald en verkocht via handelaren in het Illegale circuit. Deze knallers gaan vaak een stuk harder dan hun Belgische soortgenoten. Zelf was ik een keer op vakantie in Italië toen ik 's nachts wakker werd omdat ik dacht dat het oorlog was. De ramen sprongen bijna uit hun sponningen en de knallen waren echt oorverdovend. Bleek dat er gewoon een feestje werd gevierd met vuurwerk!

Vuurwerksoorten uit andere landen die veel meer kruid bevatten dan in Nederland is toegestaan
Uit andere landen komen dus nitraatklappers met veel meer impact. Een aantal van deze soorten op een rij:
Atomico's: Spanje, 12,6 gram (waarvan een groot deel wordt gebruikt voor een fluit voorafgaand aan de knal)
Fenix nitraten: Polen, 4 gram (waarvan een klein gedeelte wordt gebruikt voor een groene vlam voorafgaand aan de knal)
Red Devil: Denemarken, 12 gram (waarvan een groot deel wordt gebruikt voor een fontein voorafgaand aan de knal)
Krachmen FPX3: Polen, 2,5 gram (waarvan een klein gedeelte wordt gebruikt voor een groene vlam voorafgaand aan de knal

Extreme vuurwerkklappers met heel veel kruid die voor risico's kunnen zorgen
Verder zijn er nog een aantal extreme klappers, die in de media onder nitraten worden genoemd, maar er volgens de vuurwerk-liefhebbers, niet bijhoren:
Cobra 6: Italie, 48 gram
Explods: Italie, 50 gram
Gigant Maroon: Tsjechie, 120 gram
Deze soorten zijn niet (goed-)gekeurd door Nederlandse, Belgische of Duitse instanties, bevatten niet altijd een groen veiligheidslont en een Nederlandse handleiding is vaak afwezig. Juist met dit zware vuurwerk kan het bij verkeerd gebruik flink misgaan. Het zijn ook vaak de klappers waarmee vandalisme wordt gepleegd. Dit vandalisme is echter vuurwerkliefhebbers een doorn in het oog. In de media wordt tot grote spijt van de branche helaas geen onderscheid tussen bijvoorbeeld Belgische en illegaal verkrijgbare knallers. Er wordt volgens de liefhebbers over geschreven of iedereen zo maar even in Belgie de zwaarste klappers kan gaan halen en alsof iedere vuurwerkliefhebber graag bushokjes, brievenbussen en ander straatmeubilair opblaast. Een echte vuurwerkliefhebber sloopt juist niets omdat zo zijn/haar hobby in een kwaad daglicht komt te staan.

Het verschil tussen Nederlands en Belgisch knal-vuurwerk: de lading is anders
Het verschil tussen Nederland en Belgisch knal-vuurwerk zit in de lading. In Nederland mag knalvuurwerk uitsluitend buskruit (oftewel zwart kruit) bevatten, waar in Belgie flash- ofwel zilverkruit toegestaan is. Buskruit is een langzaam brandend mengsel, waardoor de gassen niet zo heet worden en er niet veel druk opgebouwd wordt en de huls van een rotje simpelweg met een knal(letje) openscheurt. De Belgische varianten knallen vaak wat harder dan de Nederlandse knallers. Flashkruit brandt namelijk veel feller dan buskruit, waardoor er veel meer druk wordt opgebouwd. Hierdoor klapt de huls uit elkaar. Ongeacht wat de Nederlandse overheid en aanverwante organisaties het publiek wil laten geloven, wordt vuurwerk in Belgie en Duitsland (waarbij de laatste de regels net zo streng, zo niet strenger zijn als in Nederland) weldegelijk getest en gekeurd. Ieder artikel dat wordt verkocht heeft dus ook een keuringsnummer.

Strenge controles politie op nitraatrotjes en nitraatbommen en andere illegaal vuurwerk
De politie controleert net als andere jaren ook in 2010 weer op illegaal vuurwerk waaronder nitraatproducten vallen. Ze doet dat in opdracht van het openbaar ministerie. Er wordt vooral gecontroleerd op netwerken die het vuurwerk verspreiden en minder op individuen die illegaal vuurwerk in hun bezit hebben. Wie gepakt wordt met illegaal vuurwerk, moet dat niet alleen inleveren, maar kan ook rekenen op een fikse bekeuring.

Goed omgaan met vuurwerk
Persoonlijk letsel door het gebruik van vuurwerk is vaak te wijten aan wat mensen zelf met dat vuurwerk doen. Iemand die een knaller in zijn hand houdt tot het lontje is opgebrand, kan er vergif op innemen dat dit dan fout gaat. Daarom staat ook op elke verpakking van een goedgekeurde vuurwerkknaller "Niet in de hand houden". Ook het stunten met vuurwerk of het zelf prutsen aan bestaand vuurwerk of met kruit is vragen om moeilijkheden. Maar daar is de branche niet verantwoordelijk voor, dat zijn de mensen zelf. Het grootste deel van de mensen dat gewond raakt door vuurwerk heeft de voorwaarden niet goed in acht genomen, is gaan knoeien of is door iemand anders gewond geraakt.

Schulden, ik heb ze niet

Ik heb geen cent schuld. Nooit gehad ook. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de houding van onze ouders. Wij leerden dat je pas iets koopt als je daar geld voor hebt. Nu zijn er tijden geweest dat ik wel eens pimpelpaars stond op mijn betaalrekening, maar dan wist ik dat er weer geld aan zat te komen. Het afgelopen jaar zijn mijn inkomsten drastisch gedaald en moest ik de tering naar de nering zetten. Ik ben gek op heerlijk uit eten gaan, luxe welness-arrangementen, boeken en tijdschriften, kleding, maar ook op wat luxer voedsel. Dat kon opeens niet meer. Ik heb alles opgezegd wat mogelijk was en uit eten ga ik nog maar zelden. Is dat jammer? Ja dat is best jammer, want al die zaken brachten me ook momenten van geluk. Maar dat is ook wat het is: momenten van geluk en niet meer dan dat. Ik heb al mijn uitgaven op papier gezet, alles wat goedkoper kon goedkoper gemaakt en toen merkte ik pas wat dat oplevert. Want ik sta nu nooit meer paars, zelfs niet meer rood. Alles is volledig in balans en als ik eens uit eten wil kan dat. Of dat volgend jaar ook zo is, weet ik niet. Ik voorzie dan weer minder werk en dus minder inkomsten. Daarom spaar ik nu vast voor volgend jaar. Ik heb een potje gemaakt waaruit ik kan putten als dat moet. Maar ik kan natuurlijk ook gewoon aan de slag als uitzendkracht ergens. Want als er brood op de plank moet, is niets te raar om aan te pakken is mijn motto. Dan ga ik desnoods op een callcenter zitten om mensen lastig te vallen tijdens het avondeten en me uit te laten schelden voor dat bellen.

Geen cent te makken
Toch zie ik om me heen wel veel mensen die geen cent te makken hebben. Ik zie ook dat ze allemaal in dure auto’s rijden of zich bedienen van telefoons waarvoor je de hoofdprijs betaalt. Als je geen Iphone hebt doe je blijkbaar niet meer mee. En je auto moet minstens van een bekend merk zijn en heel kek zijn. Ik heb nog een kleine Nokia met een abonnement van ik geloof 13 euro per maand. Ik zit er vaak een paar euro boven, maar niet veel. Toen ik merkte dat dit wel het geval was heb ik Vodafone eens even gebeld. Bleek dat ze elke seconde dat ik belde over de minuut in rekening brachten als minuut. Heb ik mooi direct kortemetten mee gemaakt. Maar ik heb dus geen luxe telefoon. Ik kan niet e-mailen met mijn toestel, ook geen foto’s maken of ontvangen. Ik kan er eigenlijks niets anders mee dan bellen en een sms-bericht mee versturen. Maar het mooie van dit toestel is wel dat het me goud waard is. Want het is van Antje geweest, mijn vorig jaar overleden vriendin. Dus heb ik haar altijd een beetje bij me. En dat is me meer waard dan al die dure elektronica.

Een mooie Skoda om in te rijden
Ook mijn auto is niet eentje waarvan je nieuwe verkering direct wild wordt. Een Skoda. Maar hij rijdt goed, hoeft niet veel benzine om me ver te brengen en is toch steviger dan de kleine gebakje autootjes die ik altijd heb gereden. En ook daar weer een emotionele binding, want ik heb hem nog met mijn vader uitgezocht. Elke keer als ik instap herinner ik me nog dat we samen een proefritje gingen maken. Hij was toen al ziek, maar wilde dat nog voor me doen. Is dat ouderliefde of niet? Mijn Skodaatje gaat dus nog lang niet weg als het aan mij ligt. Ik houd sowieso niet van het wegdoen van spullen. Mijn tv is er nog eentje van het soort met een bak erachter. Oud dus. Ook nog van mijn ouders gekregen zelfs. Maar hij doet het nog. En alles wat het doet, gooi ik gewoon niet weg. Dat vind ik nergens voor nodig, maar ook onnodig. We leven toch al in een enorme consumptiemaatschappij waarin alles groter en mooier moet. Ik doe daar zo weinig mogelijk aan mee.

Ik ga zo boodschappen doen. Ik kan uitkiezen wat ik wil, want mijn rekening staat lekker vol. Toch pas ik op. Volgend jaar wil ik ook nog wel graag eten namelijk.

woensdag 15 december 2010

Een ei met stront

Een onderzoek naar de gezondheid van mensen rondom een boerderij met 11000 varkens is niet nodig oordeelde de raad maandagavond. Als die risico’s er zijn dan wordt er wel ingegrepen zo stelden de politici. Met andere woorden: als het schaap verdronken is, dempt men de put. Aan alle andere argumenten werd voorbij gegaan. Waarom dat onderzoek gaande is bijvoorbeeld. Want er wordt niet zomaar een duur onderzoek gedaan landelijk. Dan zijn er tekenen dat er iets fout zou kunnen zijn. Q-koorts is al die tijd ook enorm onderschat geweest, terwijl nu blijkt dat de effecten gigantisch zijn. Zo is voor zwangere vrouwen die besmet worden met de Q-koorts de kans heel groot dat ze een miskraam krijgen. Maar de ziekte doet veel meer. Maar goed de raad heeft in al haar wijsheid besloten maar net te doen alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Wat me echter verbaasde was de manier waarop deze discussie werd gevoerd tussen voor- en tegenstanders. Er was zelfs een fractievoorzitter die het allemaal zo bagatelliseerde door te zegen dat een ei van een kip dat even lekker was ingewreven met stront op de markt veel meer opbracht. Daarmee wilde hij blijkbaar aangeven dat het onzin was als je serieus met je voedsel omgaat en met de omstandigheden waarin dat voedsel (lees deze dieren) opgroeit. Een farce zo vond ik door zoiets zo aan te duiden. Want een kip die lekker door de weilanden mag rondrennen op zoek naar granen en maïs en dan in het hok een ei legt is heel iets anders dan een kip die wordt geboren en die zijn kont niet kan draaien in een hokje waar hij net kan liggen. Dat dier heeft geen leven, zo baud wil ik wel stellen. Een biologische kip die altijd heeft rondgerend ziet er ook in de pan ook heel anders uit. Dat is een atletische kip met veel rood vlees dat lang in de pan moet liggen om gaar te worden. En niet dat vieze weke witte vlees dat is ingespoten met water notabene. En waar geen smaak aan zit. Ja we willen allemaal meer, zo is het credo. Maar ik heb liever wat minder maar dan goed en lekker. En met een leven voor het dier dat dierwaardig is. Vroeger snuffelden varkens nog lekker in de modder rond en deden ze hun ding. Nu produceren we maar en produceren we maar, alsof er geen einde aan kan komen. En moeten we allemaal vegetariër worden, wat een ander raadslid opperde. Nee dat hoeft niet, maar 1 dag in de week geen vlees eten scheelt al flink als het daar om gaat. Bovendien doen we ook net alsof al die welvaart ons zoveel goeds heeft gebracht. Hart- en vaatziekten en diabetes ja dat krijgen we er van. Dus een ei insmeren met stront, van mij mag het. Maar als het dan maar wel van een kip is die altijd heerlijk heeft rondgedoold door de landerijen.

donderdag 9 december 2010

Lekker dan: bellen met KPN fors duurder

Veel Telecombedrijven voeren in 2011 veranderingen door in hun tarieven. Bellen van een vaste telefoon naar een andere vaste telefoon wordt bij KPN daardoor fiks duurder. Vodafone hanteert andere prijzen voor het internetten in het buitenland en ook T-Mobile heeft mogelijk plannen. De kosten voor bellen en internetten worden er daardoor niet duidelijker op. Wel wordt bellen en internetten duurder.

KPN: bellen met de huistelefoon naar een andere huistelefoon gaat van 4 naar 9 cent per minuut
In 2011 wijzigt KPN de prijzen voor InternetPlusBellen en BelVrij. Dit zijn abonnementen voor het bellen met een vaste telefoon. Voor beide abonnementen moeten mensen nu fors meer gaan betalen als ze naar een andere vaste telefoon bellen. Nu wordt nog 4 cent in rekening gebracht, dit wordt in 2011 per minuut 9 cent. Bovendien moet ook per gesprek nog een starttarief betaald worden van 10 cent per gesprek. Het bellen naar mobiele nummers wordt goedkoper. Dit tarief gaat van 16,5 cent ook naar 9 cent. Ook worden vanaf februari de kosten voor het bellen naar de voicemail in rekening gebracht. In 2010 is dat nog gratis. De nieuwe tarieven voor InternetPlusBellen gaan in op 15 januari 2011. Het BelVrij abonnement wordt later in 2011 aangepast.

Bellen naar het buitenland met KPN fors duurder
Ook het bellen naar het buitenland wordt met de KPN fors duurder. De tarieven worden verhoogd van:
Noordwest Europa was 6 cent, wordt 9 cent
Noord-Amerika was 6 cent, wordt 9 cent
Midden-Europa was 12 cent, wordt 19 cent
Zuid-Europa was 12 cent, wordt 19 cent
Australie was 12 cent, wordt 19 cent
Nieuw Zeeland was 12 cent, wordt 19cent
Oost-Europa was 25 cent, wordt 53 cent
Israel was 25 cent, wordt 53 cent
Turkije was 25 cent, wordt 53 cent
Verre Oosten was 25 cent, wordt 53 cent
Nederlandse Antillen was 40 cent, wordt 83 cent
Brazilie was 40 cent, wordt 83 cent
Noord-Afrika was 40 cent, wordt 83 cent
Zuid-Afrika was 40 cent, wordt 83 cent
Rest van de wereld was 70 cent, wordt 1,20 euro

Vodafone: goedkoper mobiel internetten in 16 Europese landen
Vodafone introduceert vanaf december 2010 een lager tarief voor mobiel internetten in 16 landen in Europa. Dit is echter wel alleen het geval als de persoon in kwestie van tevoren een eenmalige bijdrage betaalt.

Zes grote aanbieders presenteren 248 verschillende abonnementen
Er zijn zes grote aanbieders in Nederland van Telecomproducten. Dit zijn:
Ben
Hi
KPN
Telford
T-Mobile
Vodafone

Maar liefst 3525 soorten abonnementen
Deze 6 bedrijven verkopen maar liefst 248 abonnementen aan de consument. Maar die vallen ook weer uiteen in verschillende bundels, waardoor de gebruikers van telefoon en internet maar liefst de keuze heeft uit 3525 verschillende mogelijkheden. Al die abonnementen hebben hun eigen voorwaarden en die zijn niet altijd even duidelijk. Ook worden ze vaak niet meegestuurd bij een contract. Voor de consument is het dan ook niet erg duidelijk om te weten welke vorm het goedkoopst of het best is. Ook een rondgang langs alle websites van de telefoonaanbieders biedt weinig duidelijkheid.

Opzeggen mag bij wijzigingen
Bij wijzigingen in de tarieven mag de consument zijn abonnement overigens gewoon opzeggen. Dat is dus ook het geval bij de aanstaande wijziging. Het loont om te kijken naar een abonnnement waar bellen van en naar een vaste telefoon wel gewoon goedkoop blijft. KPN gaat ook een aanbod neerleggen bij al die mensen die al een abonnement hebben. Zo kunnen zij hun hogere kosten afkopen met u raadt het al weer een nieuwe vorm waar voor betaald moet worden.

maandag 6 december 2010

Een varkensstal als kolenmijn

Van 1900 tot 1974 werd er in Nederland hard gewerkt in de kolenmijnen. De kompels werkten zich onder de grond letterlijk kapot om de kolen naar boven te halen die moesten zorgen voor warmte en energie. In die beginjaren was nog niet duidelijk dat het delven van die grondstof niet alleen maar positieve effecten had. Pas jaren later toen veel van de mannen longproblemen kregen en velen van hen een pijnlijke dood stierven bleek hoe naar het stof was dat in hun longen was gaan zitten en alle longblaasjes langzaam had doen afsterven.
In 2010 zijn er ongetwijfeld ook allerlei ontwikkelingen gaande waarvan we de gevolgen nog niet kennen. Soms is dat ook niet te voorzien. Soms is het wel te voorzien, maar wordt dit willens en wetens genegeerd. Soms is er een keuze, om eerst af te wachten wat de gevaren zouden kunnen zijn. Dat is ook het geval met een uitbreidingsplan van een enorme varkensstal bij Echtenerbrug. Niemand weet wat een varkensstal met 11000 varkens aan kwalijke stoffen uitstoot. Maar dat is het nu juist, de overheid wil wel dat daar onderzoek naar wordt gedaan. Omdat er op andere gebieden al te veel fouten zijn gemaakt en er inmiddels bijvoorbeeld veel te veel mensen zijn gestorven aan Q-koorts of aan een chronische vorm lijden die zorgt voor een heel zwakke gezondheid. Of dit onderzoek inderdaad uitwijst dat een varkensstal met heel veel dieren schadelijk is, is de vraag. Het zou evengoed kunnen uitwijzen dat er niets aan de hand is en dat mensen en andere dieren geen gevaar lopen. Maar het lijkt erop dat de raad van Lemsterland daar niet op wenst te wachten. Mogelijke gevaren worden aan de kant geschoven als ware het niets, terwijl uit zo’n onderzoek natuurlijk net zo goed zou kunnen komen dat het uiterst schadelijk is om zoveel dieren te concentreren zonder dat ze ooit een stukje daglicht voelen of dat daglicht kwalijke stoffen kan afvoeren. De stal moet er komen, onder credo’s als dat er vlees moet blijven voor de gewone man tot dat bio-industrie een goede zaak is. Ik misgun niemand zijn stukje vlees, maar weet niet of dat nu een argument is om een onderzoek niet door te laten gaan. De gewone man wordt namelijk net zo goed (zo niet erger) altijd de dupe van zaken waartegen de rijke man zich vaak nog wel kan beschermen. En het ophokken van duizenden dieren in een beperkte ruimte voor dat vlees, ja daar kan ik echt weinig goeds in zien. Maar daar mag iedereen het zijne van denken. Toch is de vraag of het afwachten van zo’n onderzoek niet gewoon zou moeten. Want stel je voor dat dit fijnstof op den duur voor mensen toch enorme gevolgen heeft? Sla je je als politicus dan achteraf niet gigantisch voor je kop dat je dat risico hebt durven nemen?

zondag 5 december 2010

Jarig

Ik ben net een minuut jarig. En daar zit je dan. Weer een jaar erbij, weer een jaar dichter bij het einde. Beetje zwartgallig, ik weet het. Komt waarschijnlijk ook omdat de drie mensen die altijd bij die verjaardag waren er niet meer zijn. Mijn vader en mijn moeder en Antje mijn hartsvriendin. Vooral die laatste speelde op mijn verjaardag altijd een grote rol. Gewoon omdat ze er altijd was, omdat het met haar altijd gezellig was en de wijn altijd rijkelijk vloeide. Maar ook omdat ze er in ondersteunende zin altijd was, een leven lang.
Mijn ouders overleden respectievelijk in september en oktober van hetzelfde jaar. Nog geen 2 maanden later was ik jarig. Wat zag ik tegen die dag op! Ik lag nog in bed toen de telefoon ging. Eerst wilde ik niet opnemen, maar toen zag ik dat het Antje was. Of ik de deur wel even open wilde doen. Stond ze daar met een heel ontbijt, slingers en zelfs een flesje champagne. Ze redde mijn dag, maakte hem toch waardevol. Inmiddels wordt het mijn tweede verjaardag zonder haar. Het is niet voor te stellen dat ze er al langer dan een jaar niet meer is en toch is het zo. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk, het nog niet kan bevatten dat die vreselijke rotziekte haar sloopte en ze de kans niet heeft gehad op een veel langer leven. Haar missen, mijn ouders missen is cruciaal op dit soort dagen. Mag niet, ik weet het, want ik zou het leven juist moeten omarmen. Maar dat was eenvoudiger met hen er bij.