maandag 25 mei 2015

Baarden

Baarden. Ik houd er niet zo van. Al dat wild groeiende haar op een gezicht. Het kriebelt als er geknuffeld wordt, het prikt als het echt serieus wordt. Dus het liefst heb ik sowieso een man met een ´kaal´ gezicht. Nu weet ik wel dat daarvoor flink wat actie nodig is. De mannen die ik ken zijn niet echt gecharmeerd van al dat gedoe met kwasten en scheerzeep of dat scheerapparaat dat alleen maar zorgt voor rare huidirritatie of allerlei vreemde puisten. En ik begrijp het: als mijn benen weer aan zo´n black and decker beurt toe zijn, stel ik dat ook altijd uit. 

Poep in je baard?

Maar sinds ik heb gelezen dat baarden de meest vreemde zaken bevat, bekijk ik al dat haar toch met wat andere ogen. Wat doen die mannen dat ze zelfs poep in hun baard smeren? Bij een verdwaalde broodkruimel of gevallen drup yoghurt kan ik me nog wel wat voorstellen. Ten slotte zit die mond daar toch dicht bij. Maar dat andere lichaamsdeel zit mijlenver verwijderd van die baard. En dus vraag ik me af: hoe komt iets uit je achterwerk in je baard terecht? Ik neem toch aan dat ze die niet gebruiken als een soort vervangend toiletpapier. Dat ze half gebogen staan op de wc om hun trots, die zelf gegroeide baard, voor iets heel anders te gebruiken. Ik weet in ieder geval wel dat ik nu toch iets anders tegen al die baarden aankijk. En als ik nu wat minder zoenachtig ben in relatie tot die weelderige kin beharing, dan weet u waar dat door komt. 

maandag 18 mei 2015

Bojang the funny African in Berlijn

Modou Bojang is moslim. Een rechtgeaard moslim. Die 5 keer op een dag bidt en tijdens de Ramadan vast. Die op vrijdag naar de moskee gaat. En die bidt voor de Joden die zijn omgekomen in de Tweede Wereldoorlog. Hij staat aangeslagen bij het monument voor al diegenen die zijn omgekomen tijdens Hitlers bewind. Als moslim, als mens.

maandag 11 mei 2015

Handen af van 'Onder de Hoek'

Elke Lemster weet precies waar je het hebt als je het over ‘onder de hoek’ hebt. Onze pakes en beppes (maar vooral onze pakes) zaten daar altijd het nieuws te delen, maar ook onze heiten en memmen deden of doen dat nog steeds. Onder de hoek is in feite een soort van centraal punt in het leven van velen. En nu wil de gemeente die stek eigenlijk gewoon slopen. Want als de bankjes en de muurtjes verdwijnen, wat blijft er dan nog over van ‘onder de hoek’?

Lekker zitten

Ja, de plek naast de brug blijft bestaan. Maar de mannen en vrouwen willen daar gewoon lekker zitten op die bankjes. En als al die plekken daar bezet zijn, is het fijn leunen tegen de muurtjes. Dus ja ook die moeten blijven bestaan. De gemeente zal het daar uit esthetisch oogpunt wel weer niet mee eens zijn: het moet ongetwijfeld een geheel blijven. Nu is het hele centrum naar mijn mening met de nieuwe inrichting een soort open gebied geworden waar je bijna in verdwaalt, maar dat zal wel niet meetellen.

Gemeentebestuur ken je onderdanen

Wat dus zeker niet meetelt is de mening van onze bewoners: als er ook maar enigszins was geluisterd naar wat de bevolking van ons dorp bindt dan was de gedachte aan het opdoeken van bankjes en muurtjes niet eens opgekomen. Want wie Lemmer kent, kent ook de gebruiken om daar samen te komen. En dat mag je dan toch op z’n minst van een gemeentebestuur verwachten.