zondag 21 december 2014

Raadsleden die de WOB moeten gebruiken om informatie te krijgen

Raadsleden die de Wet Openbaarheid van Bestuur moeten inzetten om informatie te krijgen voor het werk dat ze doen. Het is de bittere waarheid in de gemeente De Friese Meren momenteel en het klopt volgens mij van geen kanten.

Voor raadslieden is het belangrijk dat zij weten wat er speelt in hun gemeente om een weloverwogen beslissing te kunnen nemen. Dat lijkt me evident. Want hoe kun je beslissen over iets als je niet weet wat er aan de hand is? Toch lijkt de gemeente De Friese Meren daar heel anders over te denken. Zij onthoudt raadsleden van de diverse partijen vertrouwelijke informatie. Zegt gewoon, dat ze die informatie niet krijgen.

Nepdemocratie

Op zich is dat niet alleen gek, het kan volgens mij niet eens. Als college van burgemeester en wethouders en ambtenaren (die je niet moet uitvlakken als bestuurslaag) informatie achterhouden en dus meer weten dan jij, werkt dit een goede democratie niet bepaald in de hand. Het heeft er bovendien alle schijn van dat er dan iets te verbergen is. In de tijd dat gemeente Lemsterland nog bestond, konden de gemeenteraadsleden gewoon over die informatie beschikken.
Het lag op een aparte plek (niet altijd even slim genoeg ergens neergelegd zodat de pers het ook kon lezen) maar het was voor hen dus in te zien. Wat ook zo hoort.

Raadsleden die de wet moeten gebruiken om achter informatie te komen
En nu moeten raadsleden bepaalde informatie die zij nodig hebben om een goed besluit te nemen verkrijgen door een beroep te doen op de Wet Openbaarheid van Bestuur. Dat betekent een hele papierwinkel invullen, waarna vervolgens wordt beoordeeld of die informatie beschikbaar wordt gesteld of niet. Die wet wordt in het algemeen gebruikt door ons, de mensen van kranten en omroepen. Omdat ook wij heel vaak niet te horen krijgen wat we willen horen. Omdat er omheen geluld wordt, omdat ze vinden dat de democratie daar niet bij gebaat is, omdat er soms geheimen aan het licht komen die B&W liever niet naar buiten wil hebben. Ook dat is al vreemd, maar dat je je eigen gekozen volksvertegenwoordigers die informatie onthoudt is niet alleen vreemd, het is een aantijging tegen alles waar dit land voor staat.

Volksvertegenwoordigers
Wij kiezen met onze verworven rechten mensen die onze belangen behartigen. Die mensen moeten dan wel de kans krijgen om dat te doen. Daarbij is informatieverstrekking een groot goed. Natuurlijk laten zij zich ook informeren via andere kanalen. Maar wat ambtenaren al hebben uitgevonden of beslist, wat een voorgeschiedenis is of wat er allemaal al ligt aan feiten – het hoort daar allemaal bij. Als een raadslid bovendien bij elk punt waar hij de vertrouwelijke informatie van wil verkrijgen een verzoek moet indienen in het kader van deze wet is hij nog wel even bezig. Want zo’n verzoek indienen voor alle informatie kan volgens mij niet eens. Het betekent bovendien ook nog eens dat die informatie wel eens veel te laat kan komen voor uiteindelijke besluitvorming, omdat daarvoor weer een bepaalde periode voor besluitvorming staat. Zo kun je dingen mooi traineren. Belachelijk.
M

maandag 15 december 2014

Perfect goede medicijnen die zo in de prullenbak verdwijnen

Perfect goede medicijnen die zo in de prullenbak verdwijnen. Ik kon er met mijn verstand niet bij toen ik dat hoorde. En het werd me zwart voor de ogen, dat mag u eerlijk weten. Niet omdat ik aan een te lage bloeddruk lijdt (soms ook overigens), maar omdat dat soort dingen gewoon niet kan geloven. En het wordt tijd voor opstand. We pikken te veel in dit land: dingen die echt helemaal nergens op slaan. Waarom die boosheid vraagt u zich misschien af. Welnu, dat zal ik u vertellen.

Een vriend van me lijdt aan hart- en vaatziekten, of te wel dichtgeslibte aderen. Als de aderen nog te openen zijn met een stent wordt dat gedaan. Maar er zijn dan daarna ook medicijnen nodig om die aderen open en het bloed dun te houden en de stent zijn werk te doen. En dat zijn dure pilletjes. Zo duur zelfs dat je eigen risico er direct aan opgesoupeerd wordt. Maar goed om in leven te blijven, heb je dat er waarschijnlijk wel voor over. Mijn vriend kwam echter bij de apotheek en gaf aan dat die pillen niet langer geslikt hoefden te worden. Doktersopdracht. Blijkbaar zit daar namelijk een termijn aan. Maar ze waren wel al besteld.

Pillen zo de afvalbak in
Dan gaan ze nu in de afvalbak zei de apothekersassistent. Pillen die nog niemand ooit in handen had gehad en die nog in de gesloten verpakking zaten, mogen in dit land niet meer gebruikt worden! Pillen waar een mensenleven mee gered kan worden. Pillen die een vermogen kosten. De vriend in kwestie zijn eigen risico was al opgebruikt, dus daar zat het hem niet in. Maar die dure pillen zomaar vernietigen terwijl de zorgkosten de pan uitrijzen, dat kan toch helemaal niet? Waarom gaan die pillen niet gewoon terug in de schappen en worden mensen er mee geholpen?


En anders heb ik nog wel een hele goede bestemming, want in bepaalde delen van het buitenland doen ze een moord voor zulke pillen. Daar krijg je hooguit een aspirientje als je aderen zijn dichtgeslibt. Aan de apothekers ligt het overigens niet, het zijn regels die van hogerhand worden opgelegd. En die hun doel volledig voorbij streven. Kapitaalsvernietiging, zonde van goede medicijnen die levens kunnen redden, achterlijk. Ik kan er ook niets mooiers van maken.

Vlees dat zomaar doorgedraaid wordt
Iets in dezelfde trant gebeurde deze week toen ik hoorde dat ze in supermarkten hartstikke goed voedsel gewoon door moeten draaien. Vlees dat is blijven liggen gaat gewoon door de vetmolen. Terwijl overal op de wereld mensen creperen van de honger, wordt hier vlees waar bovendien dieren voor zijn gestorven, gewoon doorgedraaid. Idioot. Het wordt tijd dat we eens met onze vuist op tafel slaan en aangeven dat dit zo niet langer kan. In andere landen om ons heen gebeurt dat regelmatig, maar hier lopen we als makke schapen achter al die regels aan. En volgens mij moeten we nu eens duidelijk zeggen dat het zo niet langer kan. Regels prima. Maar dit land gaat zo langzamerhand aan regels ten onder. En ik ben het zat. Ik wil de barricades op.

donderdag 11 december 2014

Verspilling van voedsel bij de supermarkt

Verspilling van voedsel: ik kan er niet mee leven.

Afgelopen week was ik in een supermarkt en stond ik te twijfelen bij het vlees. Ik haal mijn vlees het liefst bij een biologische boer, maar soms is daar geen tijd voor. Ook heeft de boer soms geen vlees, want er wordt maar zo nu en dan geslacht. Dus nu kijken wat ze bij de supermarkt hadden.

Vleesloze dag
Ik las regelmatig een vleesloze dag in, omdat ik vind dat wij veel te veel dierlijk voedsel tot ons nemen. En als wij dat doen betekent dit dat andere mensen op deze aarde hun granen bijvoorbeeld niet krijgen. Want wij voeren dat graan aan onze koeien, kippen en varkens. Als ik vlees koop dan is het altijd of biologisch of van het beter leven kwaliteitsmerk. Eigenlijk zou ik willen dat ik geen vlees en vis lust. Want zij moeten toch voor ons lijden. Sinds ik ziek ben geweest denk ik daar veel vaker aan. Aan al die dieren die worden vermoord omdat wij ze zo lekker vinden.

Mini pakjes met vlees
Maar ik stond daar dus voor dat schap. En ik zag een miljoen pakjes met mini vleeswaren. Mini kipfilet, mini hamburger, mini rundvlees. En nog veel meer mini. Blijkbaar is dat handig om te gourmetten. Nou gourmet ik nooit, want ik wil niet een half jaar in de baklucht zitten in mijn huis. Bovendien vind ik dat mensen met gourmetten altijd veel te veel vlees eten. Dus het fenomeen is mij redelijk onbekend. Maar goed mini verpakkingen dus. Ik vond het wel een goede optie om minder vlees te eten en ging alle pakjes langs. Ik vroeg de slager waarom er zoveel pakjes lagen. Volgens hem omdat er veel was ingekocht, maar weinig verkocht. Hoewel de pakjes nog niet over datum waren liet hij er op volgen dat al dat vlees zou verdwijnen in het vetafval. Gewoon doordraaien van heel goed voedsel dus.

Vlees zomaar doordraaien
Ik kon mijn oren niet geloven. Ik begrijp de supermarkt overigens wel: die kan geen vlees meer verkopen wat over de datum is. Maar er zou toch een andere manier moeten zijn om er voor te zorgen dat dit vlees waarvoor een dier is gestorven dan in ieder geval te consumeren. Een soort systeem waardoor mensen het dan opkopen en aan de ene kant de supermarkt geen verlies lijdt of minder en er aan de andere kant mensen zijn die dan weer een fatsoenlijk hap eten hebben.

Slacht een dier niet zonder het vlees dan op te eten
En waardoor dat dier niet voor niets is gestorven. Want al dat is niet meer van deze tijd. Zo is het ook niet van deze tijd als goederen van mensen die uit hun huis zijn gezet worden vernietigd. Goed spul waar mensen nog heel veel aan kunnen hebben, worden met grof geweld uit een raam gegooid en verdwijnen. Dat zijn dingen die er bij mij niet ingaan. Willen we deze aarde niet helemaal opgebruiken en fatsoenlijk omgaan met wat ons gegeven is, dan zullen we voor dit soort zaken andere systemen moeten uitvinden.

maandag 8 december 2014

Laat staan dat gemeentekantoor in Lemmer

Laat staan dat gemeentekantoor aan het burgemeester Krijgerplein in Lemmer. Dat zou ik willen zeggen tegen die bestuurders die het nu met de grond gelijk willen maken, terwijl het een nog in goede staat verkerend pand is met alles erop en eraan.

Niet dat ik het ooit mooi heb gevonden, dat ‘nieuwe’gemeentekantoor. Het is een nogal pompeus ietwat modern gebouw temidden van oudere gebouwen. Maar in datzelfde gemeentekantoor heb ik flink wat uren doorgebracht en heeft tegelijkertijd voor mij de nodige emotionele waarde. Ik heb er een half leven doorgebracht, luisterend naar de commissieleden en de raadsleden die besloten over de gemeente, in gesprek met een wethouder of ambtenaar over een onderwerp of om stukken op te halen of ze over te schrijven. En in het gebouw hangt een goede sfeer vind ik. Het is een ruim opgezet pand met alles erop en eraan. In goede staat ook.

Slopershamer in gemeentekantoor Lemmer
Of moet ik zeggen, het was een ruim opgezet pand in goede staat. Want blijkbaar moet de slopershamer erin. Voor 7 ton meende ik wordt het met de grond gelijk gemaakt. Eerst zouden er nog allerlei ondernemers in gevestigd gaan worden of er zou nieuwbouw komen waar die bedrijven dan hun nering in konden onderbrengen. De crisis (die overigens toen ook al hevig aan de gang was) heeft wat dat betreft roet in het eten gegooid. Zegt men. Want volgens mij was dat toen ook al een onnozel plan. Bovendien lijkt het mij dat je voor 7 ton aardig wat kunt verbouwen aan dat pand.

Woningnood oplossen
En dat kan dan weer helpen om de woningnood onder starters, maar ook onder senioren op te lossen. Ik ben geen architect, maar van zo’n pand is ongetwijfeld een prachtig huis te maken waar meerdere mensen samen kunnen wonen. Iets waar we denk ik in de toekomst toch naar toegaan, want er blijft niet zoveel meer over van zorg of ondersteuning. En wat is er dan beter om samen de schouders er onder te zetten? Naar nu blijkt is er door een aantal ondernemers ook al eerder een heel plan uitgedacht voor datzelfde gemeentekantoor.

Telefoon in de gemeente was blijkbaar afgesloten: terugbellen gebeurde niet
De indieners zouden er nog van horen, maar blijkbaar werkten de telefoons bij de gemeente niet. Niemand heeft ook maar ooit iets meer vernomen van de wethouder die dat plan toen in ontvangst nam. Dus gaan we er zo meteen maar met een sloophamer in om hakken zodat er niets anders rest dan een groot leeg plein. Een soort gapende kies stel ik me zo voor. Een kies met een gouden prijskaartje eraan. En ondertussen zitten er allerlei mensen in woonsituaties die niet wenselijk zijn of moeten ze noodgedwongen uitwijken naar andere plaatsen (of bij ouders thuis blijven of bij een partner die ze niet langer kunnen luchten of zien). Had dat nu niet anders gekund, best bestuur van De Friese Meren? En is zo’n kapitaalvernietiging nog te verkopen in een tijd waarin alleen maar bezuinigd wordt en waarin duurzaamheid voorop zou moeten staan? Waarin hergebruik het kernwoord zou moeten zijn en waarin dit zelfs een voorbeeldfunctie zou kunnen vormen? Volgens mij is dit een hele grote fail. Maar dan met een hoofdletter F.

donderdag 4 december 2014

Ik ben een cougar, zegt men. Nee zeg ik, dit is liefde

Ik ben een cougar, blijkbaar. Omdat ik een oudere vrouw ben, met een jongere man. En toch kan ik maar moeilijk wennen aan het woord en aan de uitstraling ervan. Want ik denk, nee ik weet dat wat Modou en ik hebben niets met cougar zijn te maken heeft. Dat is gewoon liefde.





Leeftijdsverschil
Daarbij wil ik niet net doen alsof er geen groot leeftijdsverschil is tussen ons. Toen ik al ietwat volwassen aan het worden was, liep hij nog in de luiers. Dat is inderdaad een vreemd gegeven. Liever had ik gehad dat hij en ik in hetzelfde jaar waren geboren. Dat we veel dingen samen hadden kunnen doen en dat ons leven samen ook veel langer zou zijn geweest. Maar je hebt soms niets te kiezen. En daarom prijs ik mezelf gewoon gelukkig dat ik hem überhaupt tegen ben gekomen.

Vertrouwd
Want er is geen man in mijn leven geweest waar ik me zo goed en vertrouwd bij voel. Toen hij in september en oktober hier was, heb ik er geen seconde zorgen over gehad dat dit niet goed zou gaan. Bij andere mannen was ik altijd blij dat het weekend weer was afgelopen, want dan kon ik weer alleen zijn. Bij hem en mij gaat echter alles automatisch. We staan samen op (soms blijft hij ook liggen), we ontbijten samen (dat hij klaar maakt), we gaan samen winkelen, we doen samen zaken, we gaan samen sporten, we koken samen eten en we gaan weer samen naar bed. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om hem alleen te laten en andersom is dat hetzelfde. En het leuke is: alles daarvan is leuk. Niet omdat ik hem kan vormen zoals sommige mensen wel eens denken: hij weet namelijk heel goed wat hij wil. Maar gewoon omdat we over bijna alles hetzelfde denken en er dezelfde gevoelens over hebben.

In Afrika is hoe ouder hoe wijzer
Misschien is het leeftijdsverschil ook niet zo’n issue, omdat hij uit een land komt waar alles toch al anders gaat. Hij is erg wijs voor zijn leeftijd, weet heel goed waar het om draait en is respectvol en lief. En hij wil wat bereiken in het leven. Net als ik. Zijn beppe (ja we hebben zijn Afrikaanse oma beppe genoemd omdat hij dat woord zo leuk vindt. Soms noemt hij haar overigens ook bepper) is zijn grote held. Als hij een dag zonder haar is, meldt hij me dat hij toch echt weer even moet gaan. Zo lang kan hij niet zonder haar. Omdat zij wijs is en omdat hij zielsveel van haar houdt. Maar hij noemt haar ook F girl. Een soort verwijzing naar spice girl maar in dit geval Fatou girl. En zij? Zij lacht er hartelijk om en gedraagt zich als een echte stoere chick. Daar moet je hier eens mee komen. Mensen die ouder zijn lijken er vaak niet meer bij te horen. Maar daar hoor je er steeds meer bij naarmate je ouder bent.

Jaloers
Dat ik ouder ben is voor hem geen probleem verzekert hij me steeds. Ik merk dat ook uit zijn verhalen. Hij spreekt vaak over een old pa of old ma. Dat vindt hij dan wel mensen die oud zijn. En nee, daar val ik in zijn optiek dan blijkbaar niet onder. Natuurlijk heb ik het vraagstuk van kinderen aangesneden, maar ook daar maakt hij geen probleem van. Ik heb er genoeg in mijn familie zegt hij dan. En dat is meer dan waar. Overigens zijn we het over het hebben van 4 vrouwen ook eens. Dat gaat namelijk niet gebeuren. Omdat ik jaloers ben. Maar ook omdat hij jaloers is. Hoe jaloers merkte ik een keer toen we samen op pad waren en een man in zijn land (van mijn leeftijd) wel erg nadrukkelijk toenadering zocht. Heel demonstratief pakte hij al mijn hand (we waren er voor een project en hadden ons niet als stel voorgesteld) en toen die kerel maar door bleef gaan, wilde hij hem al voor zijn bek timmeren.
Dat label cougar mag er dus van mij gewoon af. We houden gewoon van elkaar. En dat mag de hele wereld weten.

maandag 1 december 2014

Zorgmarkt: de ziektekostenpremie uitgelegd



Laat ik voorop stellen dat ik mijn zorgverzekering dankbaar ben. Dankbaar dat ik nog leef, dat ik hele dure behandelingen heb mogen ondergaan. Want als ik die zelf had moeten betalen, was het niet goed gekomen. Ik geloof dat mijn hele behandeling iets van 50.000 euro heeft gekost. Maar het kan ook meer zijn. Daarvan was een deel chemo, elke twee weken een spuitje van 2000, wat de bestraling heeft gekost weet ik niet eens. En dan nog een dure operatie.

Switschen van zorgverzekering niet voor iedereen weggelegd
Mij hoor je dus niet klagen. Ook zal ik niet gaan switchen. Omdat ik vind dat ik nu wel trouw moet blijven aan een verzekering die me toen zo goed heeft geholpen, maar ook omdat ik helemaal geen keuze heb. Wie ziek is geweest en wil overstappen, heeft namelijk wel recht op een basisverzekering bij een verzekeraar, maar de aanvullende verzekeringen vereisen een keuring. En daar kom ik van zijn levensdagen niet doorheen, dat moge duidelijk zijn. Dus ik blijf zitten waar ik zit.

Zorgmarkt
Toch zet ik wel wat kanttekeningen bij diezelfde zorgverzekeraar. Onlangs organiseerde het orgaan in ons aller Lemmer een zorgmarkt. Waar je je cholesterol kon laten prikken en je bloeddruk laten opmeten. En waar je kon koken met Reitse. Ik liep langs een supermarkt en daar werd ik met een folder ingelicht over dit evenement. Er stonden twee meisjes. Zij moesten ons bewegen naar die markt te gaan. Wat ik niet wilde, want ik was net op weg naar de sportschool. Wat volgens mij verstandiger is dan bij zo’n markt rond te hangen.

Cholesterol meten moet op nuchter
Cholesterol meten? Gewoon nadat iedereen gegeten heeft? Dat is onzin, want daar zie je niks aan. Bloeddruk meten, kan een indicatie zijn. Bloedsuiker prikken ook wat onnozel want dat heeft heel erg te maken wat je net gedaan hebt en wat je gegeten hebt. Maar ik vond het vooral wat stom dat zo’n evenement wordt gehouden en dit best veel geld kost. Want het is niet alleen dat het hier in Lemmer wordt gehouden, het wordt overal gedaan. Dan kunnen we mensen beter voorlichten, zo was het motto. Nou wij weten allemaal wel dat je niemand kunt voorlichten als er zo’n meute mensen op af komt.

Zorgadvies
Heb je een goed advies nodig voor je verzekering, dan bel je die lui gewoon op. Want door de meeste websites is niet door te komen. Basis, aanvullend, zoveel uit het ene, zoveel uit het andere. Ondoorzichtig als de pest. En dan hangt het van je verzekering af hoeveel behandelingen je kunt krijgen. Je tandarts verzekeren heeft al helemaal geen zin. Daar wordt bijna niks uit vergoed als je echt wat moet buiten je controle. Maar zulke simpele zinnen vind je nooit op een website. Het staat in grafieken en je moet een halve professor zijn om daar uit te komen. Bovendien gaat onze premie dit jaar weer omhoog. Ja je kunt er ook nog voor kiezen om een lagere premie te nemen, maar dan stuurt je verzekering je naar een dokter die zij voor je uitkiezen. Ook niet bepaald aan te raden. Dat ze dan ook nog eens enorme bedragen aan winst maken en toch willen dat wij meer betalen is niet uit te leggen. Dat hebben ze dan vast ook niet gedaan daar, op die zorgmarkt.