maandag 30 april 2018
Vergeet die vijfde wethouder maar
Persoonlijk vond ik het na de afgang van de FNP nogal vreemd: stellen dat je in ieder geval twee wethouders wilt leveren uit je partij omdat anders het feest niet door gaat. Alsof de burger met haar stemgedrag niet had aangegeven dat die partij het dus absoluut niet doet zoals diezelfde burger dat graag zou willen.
maandag 23 april 2018
Een stank die niet te harden is, uit een bak naast je terwijl je op de bus wacht
Het stinkt en het is groen. Je zou zeggen, wat is dat nu voor een mop? Geen mop dus. Het is daadwerkelijk groen, het meurt als de neten, het staat bovendien op plekken waar je heerlijk staat te wachten op de bus en het deugt niet. Ik kan er natuurlijk een raadsel van maken, maar het antwoord is heel simpel: afvalbakken.
Geen hondenpoepbakken meer
Afvalbakken stinken normaliter al behoorlijk, vooral als het heet is. Maar als de gemeente ook nog eens bedacht heeft dat ze de gewone hondenpoepbakken maar weg moet halen en de stront van dieren dan maar in de gewone bakken moet, tja dan is de lucht dus niet te hachelen. En als die bak zich dan ook nog daar bevindt waar jij in moet stappen om met de bus naar je werk of school te gaan, tja dat motiveert niet bepaald zou ik zeggen. Knappe kop die bedacht heeft dat zo’n bak daar juist moest staan. Daar komt bij dat diezelfde bakken altijd overvol zijn. Blijkbaar worden ze niet genoeg geleegd.Een lekkere warme hondendrol in je hand
Persoonlijk moet ik er niet aan denken om de nog warme drol van een hond in een plastic zakje te scheppen, maar fatsoenlijke mensen doen dat wel. (Waarvoor dank overigens.)Maar daar sta je dan met die warme hoop nog in je handen en je kunt er nergens mee naartoe. Er lekker mee door Lemmer zeulen dan maar?
Poep meenemen de supermarkt in?
Meenemen de supermarkt in als je nog een boodschapje moet doen? Of als het allemaal zo tegen zit dan de hoop maar gewoon laten liggen, wetende dat de volgende wandelaar er heerlijk instapt? Het is dus allemaal niks.Nog meer strontverhalen
En alsof er nog niet genoeg strontverhalen zijn: dat mooie strand van ons is net omgeploegd om het klaar te maken voor de zomer. En daarbij komen ook – jawel, de hondendrollen natuurlijk naar boven drijven, want de dieren mogen daar tot 1 mei nog vrolijk hun behoeften doen. Kleine kinderen die er lekker met de handjes in graaien, de e-colli die weelderig tiert en zie hier: wat een fijne en structurele oplossingen voor het hondenpoepprobleem. Als je regels stelt, zorg dan ook voor de goede randvoorwaarden.maandag 9 april 2018
Een nieuw huis
De wereld staat in brand en ik zit te miepen over ons nieuwe
huis. Doe niet zo stom denk ik, terwijl ik kijk naar beelden van kinderen die
bijna ten onder gaan aan gasaanvallen van debielen die het allemaal niks kan
schelen.
Ook een onthutsende documentaire over 2 broers die 3 oudere mensen
hebben vermoord en er over praten alsof het de gewoonste gang van zaken is,
maakt niet dat mijn onrust verdwijnt. Om heel eerlijk te zijn, kan ik niet zo
goed tegen veranderingen. Ik wil ze altijd wel, maar ze zitten niet zo in mijn
bloed.
Blij en verontrust tegelijk
En hoewel ik ongelofelijk blij ben met een geheel nieuwe woning die ook
nog eens energieneutraal wordt, lig ik er ’s nachts wakker van. Wat als ik daar
toch niet kan aarden? Het huis waar we nu in wonen heeft zoveel meegemaakt, al
die herinneringen blijven hier voor mijn gevoel. En dan: Ik heb nog nooit in Lemstervaart
gewoond, altijd in oud-Lemmer. Nou ja en ook een aantal jaren in Groningen. En
heel summier wat weken in Gambia. Maar dat is toch allemaal anders.
Heel wat tranen gelaten toen ik op kamers ging
Hoewel,
toen mijn ouders me voor de eerste keer naar Groningen brachten heb ik ook
menig traantje gelaten. Ik had er de tijd van mijn leven, maar miste het hier ook.
Kortom ik ben gewoon een sentimentele muts.
Lieve mensen
Jaja, ik weet dat het helemaal nergens op slaat. Het is 10
minuten lopen van daar naar hier. En we kennen al een aantal mensen die om ons
heen wonen of komen wonen die ongelofelijk aardig zijn. Waarmee we al grote barbecue feesten in het vooruitzicht zien, en lange gesprekken op een warme zomeravond in onze nieuwe tuinen. En dit huis past ons al heel lang niet meer.
En ja dan kunnen we eindelijk in een tuin zitten en hoeven we niet op 1 bij 2
meter in de uitlaatdampen van het langsrazende verkeer te zitten snuiven.
Manlief is er
helemaal klaar mee overigens: nou dan blijf jij toch lekker hier en ga ik daar
toch mooi wonen, zegt hij gniffelend terwijl hij weer een doos met spullen
inpakt. Maar je pakt mijn kleren in zeg ik. Ga ik ook in lopen zegt hij
breeduit lachend. Of ik gebruik ze als poetsdoek. Hij heeft gelijk, ik moet
niet zeuren. Lemstervaart en nieuw huis, here we come.
maandag 2 april 2018
Met de deur wijd open
Je zult maar daar boven in Groningen wonen en je huis langzaam aan in stukken uiteen zien vallen. Je zult maar elke keer doodsangsten uitstaan voor weer zo’n vette beving. En je zult daar maar een bedrijf hebben staan en dat niet meer mogen uitoefenen omdat inspecties hebben uitgewezen dat het niet langer veilig is.
Te lang onder de douche
Ik dacht eraan toen ik weer eens te lang onder de douche stond, omdat het zo lekker is om onder die warme straal te staan. En ja, toen ik dat dacht draaide ik de kraan wel direct dicht en stapte er onder vandaan. En ja de kachel staat al een half jaar een halve graad lager. Als ik hem nog lager zet verandert manlief in een inuit ben ik bang.Je lijkt wel een gangster
Hij roept namelijk ook al dat hele halve jaar dat het hier koud is, terwijl hij met een hoody over zijn hoofd onder twee dekens op de bank ligt. Als hier iemand binnenkomt, denken ze dat je een gangster bent, verzucht ik dan steeds. Maar ja, er komt niemand binnen en mensen die wel binnenkomen kennen hem. Met hoody. En dekentje. Wat dan weer niet zo gangsterachtig is, dat dekentje.Stoken voor de buitenwereld
Was die inleiding met de deur in huis vallen? Nee, niet echt. Die deur dus. Ik stapte deze week een aantal winkels binnen en terwijl het buiten stervenskoud was, stond overal de deur wagenwijd open. Kachels loeiden zo hard dat je haar er van in een spagaat raakte en de Groninger velden zag je bijna wegzakken. Panden met afmetingen van voetbalvelden waarbij je stookt voor de buitenwereld. Alles voor de klant. Maar die klant kan zo’n deur toch zelf wel opentrekken? In het kader van alle klimaat- en milieubeschermende maatregelen lijkt het me dat dit niet meer kan. Dus doe gewoon lekker dicht die deur. Wordt jullie gasrekening ook weer een stuk lager.
Abonneren op:
Posts (Atom)