dinsdag 15 november 2011

Leve de Lemstervaart

Vrijdagavond. Sint Maarten. In mijn eigen buurt loopt enkel een verdwaald kind met zijn eenzame lampion rond, bijgestaan door zijn moeder. Snoep hoef ik niet in huis te halen, er is al in jaren niemand bij me aan de deur geweest.

Maar vanavond heb ik een missie en die leidt naar de Lemstervaart. De buurt die in de ogen van velen een probleembuurt is en waar mensen wonen die volgens hen asociaal zijn, laag opgeleid en weinig mensen herbergt met een hoog inkomen. Waar die aannames op zijn gebaseerd weet ik niet.

Laatst werd bij een bijeenkomst ook nog geventileerd dat in die buurt de meeste probleemkinderen wonen.

Alsof er in een speklappenbuurt (ja zo noemden wij in ons arbeidersbuurtje de mensen in dure huizen die vaak alleen maar vleesaanbiedingen konden betalen omdat de rest opging aan de hypotheek) geen kinderen wonen waar problemen mee zijn. Ouders scheiden daar ook, vechten elkaar de tent uit, mishandelen hun kinderen op alle mogelijke manieren en ook daar worden kinderen geboren met een beperking of gedragsstoornis. In een buurt waar meer kinderen wonen, is de kans alleen veel groter. Maar eigenlijk wil ik het daar nu helemaal niet over hebben.

Ik stond die vrijdagavond namelijk te wachten op een enorme stoet kinderen met hun lampionnen, hun vaders en moeder en pakes en beppes. Het was koud, het was donker, maar in de verte hoorde ik al de tonen van een geweldige hoempapa band die de stoet begeleidde.

Toen het gezelschap in beeld kwam, viel op dat alles geweldig geregeld was. Niets aan het toeval overgelaten. Begeleiders voor en achter de stoet. Mensen die het verkeer stil zetten. En in de leeftijd van pak weg 20 schat ik tot misschien wel in de 70.

Zo liep het gezelschap naar de supermarkt waar het lekkers kreeg aangeboden. Ook zelf geregeld en vooraf afgesproken.
Het is niet het enige wapenfeit dat deze buurt op haar rekening kan schrijven. Ze vocht en vocht en won toen de brede school op de tocht kwam te staan. De saamhorigheid om dat te bereiken was enorm. En nu weer zet ze zich in voor betaalbaar peuterspeelzaalwerk. Met vereende krachten. Omdat daar een eenheid heerst, waar de rest van Lemmer jaloers op zou mogen zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten