Mantelzorgwaardering

Tegenwoordig ligt er een mantel van zorgers om mij heen. Heb ik die mensen niet, dan is de keuze eenvoudig; dan kan ik niet meer werken en dus ook mijn eigen geld niet meer verdienen. De gemeente weet dat ook, mensen met een chronische ziekte hebben ondersteuning nodig. En als die ondersteuning wordt gegeven door vrijwilligers kost dat niets, terwijl ondersteuning door professionals geld kost. Daarom heeft ze de mantelzorgwaardering uitgevonden.

Mantelzorgwaardering in de Fryske Marren

Mooi initiatief, waarbij degene die mantelzorg geeft jaarlijks 150 euro krijgt. Kat in het bakkie zou je zeggen. Helaas.  Onlangs vroeg ook ik voor mijn mantelzorgers zo´n waardering aan. Op grond van een persbericht dat de gemeente zelf verspreidde en dat ik ook via mijn werk weer verder heb verspreid voor mensen die dan misschien ook iemand blij kunnen maken. Maar er was iets raars mee aan de hand. Op de pagina wat informatie en een link waarmee je het aanvraagformulier kon downloaden, maar geen adres waar het naartoe moest. Ik dacht een goede daad te doen door dat te melden en door aan te geven dat anderen daar ook vast tegenaan liepen. De telefoniste was niet onder de indruk. Dat bleek ook wel: twee weken later stond er nog steeds geen adres.

Twee internetversies op de site van de Fryske Marren

Toen maar een mailtje gestuurd. Een aardige mevrouw die zei dat het bij haar wel op de site stond. Wat vreemd is, want een site is een site zou je zeggen. Dat bleek dus niet het geval, er stonden gewoon twee berichten op. Zij vond ze en beloofde beterschap. Er stond later inderdaad een adres op. Ik dacht dat ook wel doorgedrongen was dat je misschien van twee berichten dan één kan maken, maar dat was dan weer niet het geval bleek later.

Criteria

Want mijn lieve zorgers kregen een bericht. Er werd niet aan de criteria voldaan. Ik had niet andere criteria gelezen dan het aantal uren per week dat ze voor me in het speer moesten zijn, het werk dat ze moesten doen en wat persoonlijke info. Niets over een tijdsbestek wanneer je iets kon indienen. Dus maar weer de telefoon ter hand genomen. Volgens de gemeentemevrouw aan de andere kant stond alles op de site. Mevrouw, ik heb de site hier voor me, ik kan u alles voorlezen en het staat er niet,´ zei ik. Dat wilde ze niet, van dat voorlezen.

Geen screenshot, geen link

Of ik dan een screenshot moest maken of haar de link moest doormailen. Ook dat wilde ze niet. Toen werd ik toch wat link. Ik vertelde dat ik niet dom ben, gewoon kan lezen en het er dus niet staat. Dat ik tijdens een vorig bezoek aan de site ook al te horen kreeg dat er blijkbaar twee versies bestaan. Ik voegde eraan toe dat de communicatie bij hen dus niet deugt. Ze zei dat dat mijn mening was. Ik zei dat dat geen mening was, maar dat het gewoon een feit was. En dat het niet zozeer om mijn zorgers ging, maar om al die mensen die liefdevolle personen om zich heen hebben die van alles voor ze doen, maar bij verkeerde informatie uitkomen. Dat waardering zich ook uit in goede informatie verstrekken vooraf zodat je mantelzorger zich niet verlekkert op iets leuks en het dan niet krijgt. Het leek tegen dovemansoren gezegd. En dat bleek ook wel. Het staat er nog steeds zo op. Op die ene dan, op die andere site (of een ander deel van de site) waarschijnlijk heel anders.