maandag 8 april 2019

Verstoorde laatste rustplaats


Ik bezocht mijn ouders. Dat klinkt vreemd, want de meeste mensen weten wel dat mijn ouders niet meer leven. Maar ik bezocht ze op hun laatste rustplaats, zoals ik dat nog regelmatig doe. Ik vond dat altijd ook echt een rustplaats. Het was er sereen, de vogels floten,  de omgeving ademde iets uit wat ik niet echt nader kan omschrijven, maar wat mij altijd rust bracht.

Geen sereniteit, maar het geluid van auto's 

Deze keer was dat anders. Er waren geen vogels, er was geen sereniteit. Er was het lawaai van hardrijdende auto’s. Mijn ouders liggen nu in de achtertuin van het nieuwe bouwplan. En de bewoners van het nieuwe plan, hebben direct zicht op de begraafplaats. Niets dan hen meer scheidt, terwijl dat voorheen wel het geval was. Deze keer was er leegte, er was kaalheid, er was het ontbreken van groen en bomen. Ook de paden lagen er vreselijk bij. Ik had zelfs het idee dat het graf van mijn ouders meer aan het inzakken was dan voor al die maatregelen, maar dat kan ik me verbeelden.

Bomen gekapt

Het nieuwe beleid van de gemeente: de paden moeten onderhoudsarmer. Dat het allemaal geld kost dat er niet is, snappen we denk ik allemaal wel. Maar dat de bomen dan ook direct met de grond gelijk gemaakt moeten worden, dat gaat er bij mij dan weer niet zo in. Het is een laatste rustplaats. Waarvan het fijn is dat het beschut is. Waarbij het fijn is dat er natuur is die de meeste mensen troost brengt. Die natuur is nu ver te zoeken. Komt hij nog terug? Ik heb het gevraagd, maar er nog geen antwoord op gekregen. Dus ja, ik hoop dat mijn ouders snel weer een rustige rustplaats hebben. Maar voorlopig lijkt het daar niet op.

Uitpuilende afvalbakken en overwaaiend zwerfvuil

Verder hoop ik dat de gemeente haar afvalinzameling in het centrum van Lemmer nu eens aanpakt. Het afgelopen weekend liepen we door een zonnig centrum en met ons vele anderen. Overal puilden de afvalbakken uit, stonden er naast de bakken zakken met troep. Maar wat het ergste is, overal waaide die losse troep in het water. 

Plastic soep

De plastic soep wordt daarmee behoorlijk gevoed, terwijl het toch niet zo moeilijk om zijn om daar een andere oplossing voor te vinden. Dat omwonenden bovendien zelf moeten bellen om aan te geven dat dit zo niet langer kan en zij hun hengel tevoorschijn moeten halen om al die troep uit het Dok te vissen: ook dat lijkt me niet wenselijk. Voor het toerisme ook niet een opwindend gezicht trouwens: een Dok gevuld met leuke bootjes tegen de achtergrond van een afvalberg.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten