zondag 22 mei 2011

Ik ben boos

Ik ben niet zo snel boos, maar vandaag ben ik boos. Boos op de wereld. Boos op mezelf. Boos op Strauss-Kahn die mogelijk niet van een vrouw af kon blijven en zijn hoge positie gebruikt om te denken dat ieder vrouwenlichaam dan tot zijn beschikking staat. Maar ook op boos op de dood. De dood die steeds meer mensen van ons afpakt. Die ouders hun kinderen afneemt, die echtgenoten tot weduwen en weduwnaars maakt. Boos op mijn eigen lichaam dat een rugwervel zo heeft uit laten puilen dat ik bij tijd en wijle mijn eigen been er met liefde af wil hakken omdat de pijn ondraaglijk is. En die maakt dat ik niets meer normaal kan doen, nog niet eens normaal bukken. Boos op die paar moslims die weer het leven hebben genomen van onschuldigen omdat hun leider is omgebracht. Maar ook boos op Amerika die met zoveel arrogante al jaren heel de wereld in de tang heeft. Boos op Israel dat Palestijnen tot mindere mensen maakt. Boos ook op de steeds groter wordende onverschilligheid. Wie geeft er nog om zijn medemens en wie laat zich nog wat gelegen aan het welzijn van diezelfde medemens? Ik zie het niet en dat maakt me woedend.
Ik ben vooral boos vandaag omdat ons computersysteem het heeft begeven en we al dagen geen mail meer hebben ontvangen. En dat betekent dus ook dat we waarschijnlijk een krant zullen hebben waarin heel veel dingen niet staan, want er komt gewoon niets aan. Met graagte zou ik een postduif opdracht geven om ons al die berichten gewoon toe te sturen. Ik ben ook boos op het weer dat ons opeens zo in de steek laat op een dag dat we een beetje zon en warmte best kunnen gebruiken. Ik ben boos op mezelf omdat ik niet het eerste het beste vliegtuig neem naar een zonnige bestemming. Maar dat kan niet want ik moet werken. En dat kan weer niet, omdat de mail het niet doet, want het computersysteem ligt eruit. Ik ben boos omdat ik toch tot 5 uur hier moet blijven, omdat we dan nog een vergadering hebben. Ik ben boos op de staat omdat die de benzineprijzen zo hoog maakt dat ik straks weer bijna huilend bij de pomp sta. Ik ben boos over oorlogsgeweld, honger in de wereld, onrecht dat er veel te veel is, vrouwenhandel en vrouwenmisbruik, maar ook mannenmisbruik. Ik ben ook woest omdat al die voetbalgekken weer een ravage hebben aangericht na een stom spelletje. En dat een sportief evenement als kickboxen een chaos van vechtende opgeleverd heeft waarvan de beelden mijn maag laten omdraaien. Over al die dingen ben ik boos en ik wil me er niet eens voor verontschuldigen. Vandaag deugt gewoon niets en ben ik boos.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten