Heel duidelijk vermeldde ik daarbij dat het om banksparen ging. Want ik heb ooit een lijfrente afgesloten, maar die moet ik betalen tot ik 67 ben. En ik hoop van harte dat ik dat haal, maar als je eenmaal kanker hebt gehad is bijna 20 jaar nogal ver weg. Genieten is dan het devies en daar is geld voor nodig. Geld dat ik niet heb, omdat ik als zelfstandige bijna een jaar geen inkomen had. Bovendien wil ik niet blijven betalen voor iets waar ik mogelijk helemaal niets aan heb.
Ik gun het mijn broer en zijn gezin van harte, maar wil nu ook graag zelf genieten. Maar al die zaken zijn nogal ingewikkeld en ik vroeg me af of je zo’n lijfrente ook kunt omzetten in banksparen, maar dan in een vorm waarbij je eerder over je geld kunt beschikken. En zonder dat je eerst 52 procent aan de belasting afdraagt en dan nog eens 20 procent boete. Want dan valt er nog weinig te genieten. Op het mailtje aan de Rabobank, tenslotte hun eigen systeem, kwam geen enkel bericht.
Bellen
Daarom ben ik gaan bellen. Of ze nog iets met me wilden. Dat wilden ze. Ik zou gebeld worden. Maar dat werd ik niet. Dus toen ik in Sneek was, maar even binnengelopen. Hier in Lemmer hoeft dat namelijk niet, dat heb ik al een keer eerder geprobeerd en toen bleek wel dat hier geen expertise was op dat gebied. In Sneek stond in de computer dat er een afspraak voor me was gepland. Een belafspraak om precies te zijn. En ook die kwam niet. Dus ging ik weer bellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten