Vertrouwen

Vrijdagmiddag. Ik rijd naar een tankstation dat onbemand is. Er staat een groep mannen met solexen en van die andere voertuigen waar ik de naam altijd van vergeet. Duitse mannen. Drentelende mannen. Ze houden mijn pomp bezet dus ik kijk waarschijnlijk al wat geagiteerd. Ik voel wel aan dat er iets is. Maar ik heb ook haast (waarom eigenlijk? Ik hoef alleen maar naar de sportschool).

Dus ik beweeg wat met mijn ogen en dan worden de voertuigen weggehaald. Ik haal mijn pasje door de machine, tank en dan zie ik vanuit een ooghoek al een van de heren aankomen. Of ik ook Duits spreek. Ja, dat doe ik. Dat ze een probleem hebben. Ik zeg dat ik dat vermoeden al had. Wat is er aan de hand vraag ik in mijn beste Duits.

Je hoeft waarschijnlijk geen professor te zijn om te bedenken waar het om gaat. Ze moeten natuurlijk tanken. En inderdaad. Ze moeten tanken. Maar ze hebben alleen contant geld mee. Geen kaarten. Of er ook ergens een tankstation is waar ze ook met contant geld kunnen betalen. Ik zeg dat ik het niet weet. Dat we in Nederland wel heel veel met onze pincode doen. Ze zeggen dat ze die niet bij zich hebben. Natuurlijk voel ik aan wat de volgende vraag is.

Er schiet van alles door mijn hoofd. Is dit vertrouwd? Maar de mannen zien er eigenlijk alleraardigst en heel gewoon uit. In leeftijd verschillen ze van ergens in de 30 tot in de 60. Ze zijn aardig. En dus zeg ik ja als ze vragen of ze op mijn pasje mogen tanken en ze mij het geld dan cash geven. Het wordt een heel circus. De slang van de brandstofpomp moet van voertuig naar voertuig. Ondertussen worden de beurzen getrokken. Zodra iemand heeft getankt komt het op een stapeltje. Ik hoor ze ondertussen delibereren. Als ik het geld krijg zit er een extra tientje voor me bij. Omdat ze het zo aardig vinden. Ik geef het terug. Drink er maar eentje op mij zeg ik ze. Ze willen het niet aannemen, maar ik zeg dat ik niet aan hun hoef te verdienen.

Op de sportschool vertel ik het hele verhaal, omdat ik veel later ben dan normaal. Ik wist wat er komen zou: is dat wel vertrouwd? Ben je niet geskimd? Is het geld niet vals? Iemand die blijkbaar verstand heeft van vals geld checkt de briefjes. Niets aan de hand volgens hem. En skimmen kan natuurlijk altijd, maar dan hebben ze het wel op een heel opzichtige manier gedaan. Ik grapte nog dat ik ze graag op de foto had willen zetten. Maar dan voor het verhaal. Ze lachten er om. En ik heb er nog steeds vertrouwen in . Dat het zo ook kan in de wereld. Ondanks het feit dat ik ook wel eens flink bij de poot ben genomen.