maandag 5 december 2016

Alma Tadema in de racewagen

Op zo’n vervelende zondagmiddag waarop er helemaal niks te doen is, kwam ik met het voorstel om eens naar het museum te gaan. Zelf ben ik niet een fervent museumganger, ik kan niet uren voor een kunstwerk staan. Hoewel ik ooit wel een werkstuk maakte over Van Gogh en ik geloof zo’n beetje al zijn schilderijen heb beschreven. 

Guernica

Toen ik op de journalistenschool leerde om beroemde kunstwerken als Guernica te ontleden, werd de fascinatie voor de kunst wel wat groter. Maar om urenlang naar een beeltenis te staren en er dan van alles uit te halen, nou nee. Het Gambia museum in manlief's thuisland bevat alleen wat beelden en doeken, dus veel invoelingsvermogen had hi j niet toen ik met het voorstel kwam. Ik liet wat plaatjes zien van Alma Tadema, toch niet de eerste de beste, en hij vond het allemaal best. Maar het was ook weer niet dat hij helemaal uit zijn plaat ging. Het was wat lauw allemaal zeg maar. Maar toch, we gingen naar het museum. 

Bankgiroloterij: u wordt rijk

Daar aangekomen werden we direct belaagd door de bankgiroloterij. Als we nu lid werden, mochten we zo naar binnen. En we maakten kans op rijkdom. Manlief zag dat laatste vooral wel zitten, dus ter plekke smeden we plannen over wat we met al die miljoenen gingen doen. Of we ooit weer van het lidmaatschap afkomen is een tweede, maar goed misschien zwemmen we dan inmiddels wel in het geld. Na een wat vreemd kassa avontuur waar dralen het thema bleek, moest ik opeens mijn tas inleveren. 

Ze denken dat je een schilderij in je tas stopt

Ze denken dat je er een schilderij in stopt zei manlief die inmiddels al wat minder enthousiast was. Dat je een dief bent. The fools zei hij erachter aan. En toen was daar Alma Tadema. De grote kleurrijke schilderijen die ik had gezien op affiches en in kranten waren voor het einde bewaard. En toch kreeg ik ze heel snel te zien. Manlief leek namelijk wel in de snelste auto ter wereld te zitten en snelde daarmee lang al die schilderijen. Niemand lacht hier zei hij. Ze kijken naar de schilderijen alsof ze er verstand van hebben en zijn nog boos ook als je in hun blikveld staat.
Alleen in het deel waar de oorlog werd verbeeld was hij geboeid. Daar stond namelijk een grote motor. En lagen oude geweren. We stonden met 10 minuten weer buiten. Op naar de MacDonalds.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten