maandag 18 december 2017

Ik hou van jullie allemaal

Ik hou van jullie allemaal. Als ik dat nu tegen alle lezers zou zeggen, zouden ze me dan voor gek verklaren? Of zouden ze denken dat het aan de tijd van het jaar ligt, waarin alles met een dennentakkengeur omfloerst is en bedekt met de mantel der kerstliefde.

Dickens festival 

Toch dacht ik het even de afgelopen dagen. Ik huppelde over de Dickens markt waar mensen allemaal met elkaar samenwerkten om er een mooi feestje van te maken. Al die inzet, al die verenigde krachten, al die oproepen om hulp die spontaan werden ingewilligd.  Iedereen lachte, iedereen glimlachte, iedereen had een aardig woord over voor elkaar, groette elkaar. Ik zoende mensen die verlies hadden geleden, verdriet hadden of ziek waren geweest, ik werd gezoend door mensen die verlies hadden geleden of ziek waren geweest.  Ik besprak best intieme zaken gewoon tussen de bedrijven door en hoorde tussen diezelfde bedrijven door ook van de andere kant ontboezemingen.

Vertrouwen

Vertrouwen dacht ik, daar draait het om. Ik zat aan tafel met wildvreemden en sprak mooie woorden met ze. Ik ontmoette mensen die ik lang niet had gezien. Ik zag het initiatief tot een gezamenlijke tuin en werd daar helemaal blij en ontroerd van.  De kerstbellen rinkelen kortom en ja ik heb heel hard de neiging om te roepen dat ik iedereen lief en leuk en aardig vind.

Minder scherp

Wat overigens niet hoeft van iedereen. Een lezer zei laatst tegen me dat ik een beetje week aan het worden was. Je column mist de scherpte van voorheen. Het mag wel wat pittiger, meende hij. Ik moest daar wel om grinniken. De gemeente zal het met die constatering vast niet eens zijn, bedacht ik me. Maar ook die man is me dierbaar. Niet alleen om zijn eerlijke woorden, maar omdat hij ook zo’n aardige man is die altijd openstaat voor contact en niet alleen op dagen dat er een soort van feestelijkheid heerst. Dus daarom zeg ik het maar gewoon: ik houd van jullie allemaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten