maandag 2 juli 2018

Afscheid van je huisarts

Ze belde of kwam langs op zaterdag als ze helemaal geen dienst had. Omdat ze zich zorgen maakte toen het met mijn moeder al heel slecht ging. Ze probeerde mijn vader te ontlasten toen ze zag dat die het heel zwaar had en willigde al zijn wensen in voor behandelingen, doorverwijzingen en andere zaken. Ze zat aan hun bed, terwijl ze helemaal in de war waren, zat naast ze op de wc en sprak met ze alsof ze met hen aan de keukentafel zat.

Dokter met een gebakje

 Ze kwam bij mij langs met een gebakje toen ik midden in mijn chemo’s zat. Bijna elke week en op eigen initiatief. Zodat ik toch iets naar binnen zou werken en iets kon eten wat ik lekker vond. Het waren van die gedachten die bij me op kwamen toen ik las dat mijn eigenste dokter Postma deze maand haar stethoscoop aan de wilgen hangt.

Geen receptie bij afscheid

Op de site van ‘haar’ praktijk die inmiddels haar praktijk niet meer is trouwens had ze een berichtje gezet: dat ze er mee ging stoppen en dat recepties niets voor haar waren, zeker niet als het om een afscheid ging. Nog iets uitspreken kon wel, maar dan door het sturen van een mail. En ze zou ongetwijfeld nog vele keren in Lemmer zijn. PrivĂ©, maar ook als de andere doktoren er niet waren en haar hulp even nodig zouden hebben.

Afscheid huisarts

Ik wist dat het moment zou komen, in de praktijk hing al een briefje. Maar toch is het afscheid nemen van zoiets vertrouwds als een huisarts best een dingetje. Zeker als je -  net als wij - zulke intense dingen hebt meegemaakt met elkaar en zij er elke keer bij was om te zorgen voor hulp en ondersteuning. Het is en blijft een vreemd afscheid, dat snap ik ook in zo'n geval. Zij weet van alles van ons, heeft ons bij zowel blijde als heel verdrietige situaties bijgestaan, maar heeft ook zelf een leven waarvan de meesten van ons niet zoveel weten. Niet dat ze geen persoonlijke dingen met ons deelde: het was verfrissend hoe ze soms ook voorbeelden uit haar eigen leven aanhaalde. En hoewel ik ook erg van het oude vertrouwde ben en haar het liefst nog 10 jaar zou houden op die stoel, hoop ik van harte dat ze intens gaat genieten van haar welverdiende pensioen. En heel misschien mag ik haar dan nog wel eens een gebakje brengen. Gewoon omdat het ook leuk is om eens iets terug te doen.

1 opmerking:

  1. Mooi geschreven Meintje, ik heb haar een bedank mail gestuurd, een fijne dokter , en ze heeft het verdiend om nu te genieten van haar rust.Ben ook blij met Baukje Boersma hoor! de dr. heb ik nog niet ontmoet maar dat komt vast nog wel.
    fijne dag , Meintje en groetjes aan jullie beiden van Nelleke Koehoorn.

    BeantwoordenVerwijderen