maandag 22 juli 2019

Stekken



Met het intrekken in een nieuwe woning, heb ik ook een bijna manische hobby ontwikkeld: plantjes voor buiten en binnen stekken en verzorgen. Ik kan geen winkel voorbij lopen of ik ontwaar een plant die me lonkt.


Of ik loop langs een perkje en zie een stekje voor me. In water, in aarde, alleen in plastic, uit een pit of stuk fruit. Lief wordt er ietwat gestoord van. Vanaf het moment dat ik allerlei tegels uit ons zo prachtig gladde achtertuin begon te trekken, begon hij al wat bedenkelijk te kijken.

Alle tegels eruit

 En hij heeft gelijk: het begon met 6 tegels, maar gaandeweg staan er meer tegels rechtop aan de kant dan dat ze een terras vormen. De bijen lijken er geen probleem mee te hebben en ik voorzie dat we de rest van het jaar courgette en rode pepers kunnen eten. En voor volgende week staat er nog veel meer op het programma, maar dat weet hij (nog) niet.

Ik liaande als Jane door mijn tienerkamer

Dat een mens zo gelukkig kan worden van alles dat groeit en bloeit, was ik eigenlijk weer even vergeten. Als tiener had ik namelijk een kamer die waarschijnlijk niet hip of hot was, maar waarin wel de mooiste planten stonden. Ik was er altijd mee bezig. Ik was een wandelende encyclopedie, wist wanneer ze het niet goed deden, wist welke voeding ze nodig hadden, op welke plek ze het beste gedijden, zette ze in de regen als er een bui overkwam, besproeide ze in de douche. En ik stekte. Mijn tienerkamer was een oase van groen en bloeiende planten waarin ik me als een volleerde Jane doorheen liaande. Alleen al de herinnering maakt me op slag weer gelukkig.

Stekvrienden

Maar nu ik de hobby opnieuw heb opgepakt, teer ik niet alleen op het verleden, ik ben wederom Jane in de notendop. En nu alle boeken zijn uitgepakt komen ook alle tuinboeken en kamerplantennaslagwerken tevoorschijn, die bijna lekkerder lezen dan de beste romans. Ik vergeet er bij te zeggen dat ik me ook nog heb aangesloten bij allerlei ´stekvrienden´ via Facebook. Ik wist niet dat ze bestonden zulke gemeenschappen, maar ze slaan elkaar om de oren met allerlei moeilijke plantennamen, geven advies hoe je welke plant moet stekken en wat je moet doen bij spint, luis en allerlei ziekten waar ik het bestaan niet eens van kende. En ze ruilen stekjes. Mijn geluk kan dus niet meer op.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten