Ridders

Zomaar opeens was ons Lemmer 3 ridders rijker. Bij koninklijk besluit werden zij benoemd en kregen een kruisje. En wat vond ik dat terecht. 

Sandra

De eerste die het felbegeerde kruisje in ontvangst mocht nemen was onze eigenste Sandra. Die mensen in een tijd waarin we allemaal lijnrecht tegenover elkaar lijken te staan, juist samen wil brengen. Alle gezindten, alle geloven, alle achtergronden: een grote familie. Overbrug je verschillen, wees mens met elkaar, want dat zijn we en respecteer elkaar in alle praal en pracht. Wat een mooie gedachte. Ze wist zelfs een heel festival daarover naar Lemmer te brengen met een bijbehorende wandeling. 

Zelf een andere achtergrond

Zelf met een andere achtergrond dan veel van de kaaskopjes hier en oorspronkelijk uit een ander land wist zij als geen ander op hoeveel tegenstand je vaak kunt rekenen als iemand die net iets anders is. Vanuit positiviteit, maar wel heel vastberaden zocht ze de dialoog. En ik heb dat al helemaal in den beginnen mogen ervaren, want zij en een aantal vrouwen die daarmee heel veel jaren geleden al bezig waren, vroegen me toen of ik hun het hemd van het lijf wilde vragen.  Dat leverde mij toen al inzicht in de positie van de donkere vrouw en zette me aan het denken. 

Nieuwe beweging

Met haar nieuwe ´beweging´ zet ze echter veel meer in gang. Naast dat alles is het ook nog eens gewoon een schat van een vrouw, waarmee je heel snel een uur op straat staat te kletsen en natuurlijk de leukste oma van de wereld.  

Bettie en Rein zijn de buurtvereniging en zijn het buurthuis

En toen waren daar vervolgens ook nog die beide kanjers van buurtvereniging de Noordster. Bettie en Rein ademen en ademen het clubgebouw, de activiteiten, de menselijke maat en heel veel spontaniteit. In het persbericht dat we over hen kregen stond onder andere dat Rein ´buitensporig´ veel uren heeft zitten in het beheer van ´zijn´ buurthuis en ´hun´ vereniging. 

Nou dat klopt wel. De man sliep er nog net niet, voor zijn vrouw gold hetzelfde. Zij nam alle honneurs waar als hij bovendien even niet aanwezig was. En het ging niet alleen om een vergadering beleggen, een avond organiseren of een ledenlijst maken. Zij zijn en waren de buurtvereniging, durf ik gerust te zeggen. Mensen die geen kloppend hart hebben voor de buurt, in mijn beleving zijn ze één en al hart en doen ze alles vanuit dat gevoel van naastenliefde.   Met dans, met zang, met lekkere hapjes, met een organisatie die klinkt als een klok. En voor al die mensen die dat zo nodig hebben.