Ik ben een kind van de gewone man. En de gewone vrouw natuurlijk. Mijn ouders hebben altijd keihard gewerkt om voor ons een betere toekomst te geven. We konden goede opleidingen volgen, we kregen de kans ons te ontwikkelen. Zelf hadden ze die kans niet gehad, maar vooral mijn vader bereikte veel door avondstudie en door keihard werken. Toch bleven wij een gezin van de gewone man.
Zo gingen we vroeger eigenlijk nooit op vakantie. Ja, we gingen in een auto die was gekocht voor 50 gulden en een zak sinaasappelen de Afsluitdijk over en bleven dan een aantal dagen bij een tante van mijn moeder. Erg gezellig, daar niet van. De auto brandde trouwens halverwege die lange dijk af, maar dat terzijde. Maar het was geen vakantiepark of een buitenlandse bestemming zeg maar. Dat konden ze gewoon niet betalen. En dat gold eigenlijk voor bijna onze hele kennissen- en vriendenkring.
Uitje van de buurtvereniging was hoogtepunt van het jaar
Het uitje van de buurtvereniging elk jaar was zo´n beetje ons hoogtepunt van het jaar.Toen het economisch later voor iedereen wat beter werd, gingen mensen wel op vakantie. Met de tent of de caravan voornamelijk, want dat was goedkoper dan bijvoorbeeld een buitenlandse bestemming of een hotelkamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten