maandag 25 april 2011

De sokken van de wethouder

Vorige week vergaderden de gemeenten Lemsterland, Skarsterlân en Gaasterlân-Sleat gezamenlijk over hoe het nu verder moet met de fusie, nu de provincie min of meer heeft bevolen dat twee dorpen van Skarsterlân moeten worden afgestaan aan Heerenveen omdat die gemeente anders blijft etteren. Een belangrijke vergadering waar veel werd gezegd en verweten. Plaats van handeling was party- en zalencentrum 't Haske in Joure. Het was er snikheet omdat de zon de hele dag op het gebouw had gebrand en omdat de gemoederen zo nu en dan redelijk hoog opliepen. De dorpen werden uiteindelijk verkwanseld aan buurgemeente Heerenveen, ondanks herhaalde beloften vooraf dat dit niet het geval zou zijn. Je vraagt je af wat er nu nog meer kan veranderen.

Toch viel me dat niet het meeste op die avond, gek genoeg. De perstafel stond voor de deur en dat was een voordeel voor ons. Daar kwam bij dat ik het beste plaatsje had, want de rest werd achter een tafel gedrukt die toch al heel dicht tegen de muur stond. Ik mocht aan het hoofd van de tafel en die stond ook nog eens voor een open deur. Koel dus en ruim. Achter ons zaten drie wethouders van de gemeente Skarsterlân. De ene spande zich op een gegeven moment vooral in voor de inwendige mens. Aan onze tafel geen flessen water of andere vochtigheden en dus grote dorst. Hij zag onze kelen droger en droger worden. Midden in de vergadering riep hij de ober en vroeg om water voor de pers. Even later vroeg hij aan de organisatie om een pauze. Ook de mensen in de zaal hadden wel een drankje verdiend vond hij. En zo geschiedde. Ik kon alleen maar denken dat zoveel medemenseliljkheid wel een goede fusie moet opleveren, want als je zo om de ander denkt zal dat voor de burgers niet anders zijn.
Geitenwollen sokken in een plattelandsgemeente
De nieuwe fusiegemeente moet een krachtige plattelandsgemeente worden. Met de nadruk op platteland. Toen de andere wethouder, waarschijnlijk door te hete voeten, opeens zijn schoenen uitdeed en ik een blik kon werpen op "echte" zelfgebreide exemplaren die hij toch maar aan had getrokken met 25 graden, wist ik het zeker. Ook die plattelandsgemeente komt er wel. Onze eigen wethouders staken bij het tweetal overigens heel netjes af. Beide zien ze er altijd goed gekleed uit, maar ik kon toch even niet anders dan een vergelijking maken. Onze wethouders passen eigenlijk niet bij een plattelandsgemeente, maar meer bij het Friesche Haagje. Maar dat zeg ik ook, omdat ik hun sokken niet heb gezien. Misschien zijn dat ook wel van die heerlijke geitenwollen zelfgebreiden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten