vrijdag 29 juli 2011

De laatste schooldag

In de krant waar ik voor werk zag ik de laatste weken allerlei leuke activiteiten voorbij komen van kinderen die bijna hun laatste schooldag hebben. In onze tijd waren die leuke dingen er volgens mij niet. Ik kan me tenminste niets herinneren van eindfeesten al een week van tevoren, droog fierljeppen of andere zaken. Het gevoel van die laatste schooldag kan ik me echter nog wel voor de geest halen. En hoe opgewonden we dan waren. Er lagen 6 hele weken vol ongekend plezier en vooral vrijheid voor ons. Zes weken die wel een jaar leken te duren. Want als je jong bent, duurt de tijd blijkbaar langer dan als je ouder bent. In ieder geval die laatste schooldag dus. Eigenlijk wilde je dan al niet meer gaan, stond de focus al helemaal op vrij-zijn. Maar je ging nog, terwijl die laatste lessen niet zoveel meer voorstelden. IN die tijd hadden wij nog poortwachters (heb je die tegenwoordig ook nog?) want op onze school heerste een Spartaans regime. Je mocht niet in de tuintjes komen, je mocht niet dravend het gebouw binnen en met gymnastiek moesten we bijna doodstil de tocht naar het lokaal elders maken. Maar ik geloof dat we die laatste dag lak aan al die regels hadden. Of de hoofdmeester dat ook had, betwijfel ik. Hij was altijd van orde en tucht en zal ook best op die laatste dag nog wel straf hebben uitgedeeld. En daar waren we bang voor. Ik weet nog dat ik een keer een briefje met rekensommen mee had gekregen. Die zat ik nog te maken toen het eten op tafel kwam. De gehaktbal die mijn moeder met een ferme plons op mijn bord deed belanden, nam ook wat jus mee. En die jus kwam op dat papiertje terecht. En dat mocht echt niet. Dus ik beefde al. Ik dat altijd brave meisje dat altijd heel goed haar best deed en goede cijfers haalde, had jus op haar rekensommenblaadje. Waarom dat trouwens zo erg was, heb ik nooit helemaal begrepen. Ook van een blaadje met jus erop kun je nog heel goed rekenen. Maar ik wist wat er komen ging en probeerde het wat weg te moffelen. Het is me duur komen te staan dat blaadje met jus. Een reprimande van jewelste en in het vervolg behandelde ik alles wat ik mee naar huis nam met nog veel meer voorzichtigheid. Maar niet op de laatste schooldag. Dan verheugde ik me op wat er komen ging. Heel bijzonder was dat overigens niet, want op vakantie gingen we doordat we niet zo vermogend waren in die tijd niet. Maar we gingen elke dag wel naar het strand met vriendinnen. Lauwwarme limonade mee, broodjes van huis. We lagen er om 9 uur in de ochtend en gingen pas weg als we weer moesten eten. We zwommen en hadden plezier. En soms zat er een reisje naar familieleden in en gingen we de Afsluitdijk over. Dat was dubbel feest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten