Paardenvlees

Vroeger was ik een paardenmeisje. Reed ik op Arabieren tot ik een ons woog door de bossen van Gaasterlân-Sleat. Kamde ik de manen van de zo specifiek ruikende dieren. En was ik geabonneerd op een ponyblad en hingen de posters van de viervoeters boven mijn bed. Wie nu denkt dat paardenmeisjes geen paardenvlees eten heeft het mis. Althans dit paardenmeisje niet. Paardenworst – heerlijk. Paardenvlees, heerlijk mals en niet te versmaden. En heel vetarm. Dus ook erg goed voor de lijn. Ik ben dan ook wat verbaasd door de hele discussie die momenteel wordt gevoerd. Niet dat ik niet begrijp dat je wilt weten wat er in je eten zit. Ik ben daar een groot voorstander van. Geen etiket gaat aan mijn neus voorbij zonder dat ik weet wat er in een artikel zit. En het hoort natuurlijk niet om paardenvlees in een gerecht te stoppen als je op het label zet dat er rundvlees in zit. Bovendien heeft het met gewin te maken, dus ook dat klopt niet. Helemaal mee eens. Aanpakken die hap. Wat ik niet zo begrijp is dat mensen vooral gedoe maken over het feit dat er überhaupt paardenvlees wordt gegeten. Alsof een koe een andere dood sterft dan een paard. Bovendien - en dat vergeten heel veel mensen worden paarden niet geslacht om het vlees. Dus eigenlijk heeft een paard het beter dan een koe als het daar om gaat. Hypocriet vind ik het vooral dat mensen dood vallen over het feit dat er iets zit in een gerecht dat er niet in hoort, want naar mijn mening is modern eten volgepropt met troep. Bekijk een doorsnee kant-en-klaar gerecht en de e-nummers, kleurstoffen en geurstoffen zijn veruit in de meerderheid. En dat schijnt niemand wat te deren. We vreten er lustig op los aan al die troep, stoppen onszelf vol met chemische verbindingen en vallen dan dood over een stukje paardenvlees. Ik zou zeggen, eten dat vlees. En wie er tegen is uit oog van principe, zou misschien ook eens moeten kijken hoe een rund wordt geslacht en verwerkt. En wie echt principieel is zou gewoon vegetariër moeten worden. Dan ben je consequent. Ik ken mensen die gek zijn op ganzenlever en het normaal vinden dat zo’n dier een trechter in zijn keel krijgt om zijn lever lekker te vervetten. Diezelfde mensen vinden dat ze de grootste dierenliefhebbers zijn en huilen hete tranen als een hond of ezel iets wordt aangedaan. Ik kan dat niet rijmen. Wie echt tegen dierenleed is zou nooit meer een dier moeten eten. Of op z’n minst een dier dat nog een diervriendelijk bestaan heeft geleid. En dat geldt voor de meeste paarden die als biefstuk eindigen.