vrijdag 12 februari 2016

Nou bedankt hoor mevrouw van de IND

Beste mevrouw van de IND. De weg om je lief naar Nederland te halen is een wel erg lange en kostbare weg. Voor alles moeten wij betalen, voor alles moeten wij aan regels voldoen. Alles wordt gecheckt en nog een keer gecheckt. Als er maar een enkel papiertje ontbreekt, wordt de termijn weer langer dat de Nederlandse overheid kan besluiten over de komst van mijn lief. Het zou maart worden voordat dat u met een besluit zou komen. En toen bleek dat onze huwelijksakte, die jullie notabene zelf hebben gelegaliseerd en waardoor we al lang in de basisadministratie staan als gehuwd, niet bij die papieren zat. Omdat we dachten dat dit niet nodig was, aangezien we een afschrift hadden opgestuurd van die inschrijving in de basisadministratie. Weer kregen we een brief dat dat papier nog weer ingezonden moest worden. En dat daarmee de beslistermijn weer een maand zou worden opgeschort. Tot april maar liefst.

Niet te verteren

En soms is dat niet te verteren. Bijvoorbeeld als er weer een controle op het programma staat en ik die niet meer alleen wil doen. Het is zo fijn dat mijn mannetje dan bij me, want die zijn en blijven zenuwslopend. Maar ook op andere dagen is het helemaal niet leuk dat we niet samen zijn. We wachten nu al zo lang, maar hebben naar ons idee nu toch wel bewezen dat we echt serieus zijn. We stuurden u de foto´s waaruit blijkt dat we echt samen zijn, we verzekerden u dat iedereen van onze relatie weet (de vraag verraste ons enorm. Hoe kun je nu een relatie hebben en je familie weet er niet van. Enfin, ons familiealbum ligt bij u, net als onze hele financiële administratie, onze hele voorgeschiedenis en allerlei andere informatie die andere mensen niet hoeven te geven als ze samen willen zijn). En dat, dat schreef ik u allemaal terwijl ik u dat laatste papier stuurde. En u, lieve mevrouw van de IND, u verraste ons.

Echt waar?

U stuurde ons een paar dagen later al een brief waarin u aangaf dat hij mag komen. Het was een formele brief, natuurlijk, dat hoort nu eenmaal zo. Maar ik denk dat u uw hart heeft laten spreken. En wat is dat ongelofelijk fijn! Mijn mannetje is inmiddels onderweg om alles te regelen. Hij heeft de afgelopen twee dagen gereisd van en naar het buurland om daar die belangrijke sticker te regelen. Dan duurt het nog een paar weken voordat het daar allemaal geregeld is. En hier moet dan ook nog van alles aan paperassen worden ingevuld en ondertekend. En een TBC onderzoek en dat soort dingen.  Maar hij mag komen! Toen ik u belde om u daarvoor te bedanken, klonk u verbaasd. En zakelijk. Ik zei dat ik u graag bloemen wilde sturen, maar dat dit vast niet mocht. U zei nee en daarna alleen maar simpelweg:´Graag gedaan´.  Misschien wist u ook niet hoe daar mee om te gaan. Maar in ieder geval, beste en lieve mevrouw van de IND, u bent onze held van deze week, nee van dit jaar, nee misschien wel van ons leven.

4 opmerkingen:

  1. Gewoon bloemetje sturen bewijs heb je toch en lekker samen zijn meis. F... de bureaucratie. Groetnis Anneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gewoon bloemetje sturen bewijs heb je toch en lekker samen zijn meis. F... de bureaucratie. Groetnis Anneke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een fantastisch nieuws Meintje én Modou. Ik ben héél blij voor jullie.
    Wat zal het een vreemde ervaring zijn, dat er geen 'termijn-gevoel' meer hoeft te zijn......geen kalenderdagen die te snel voorbij gaan......geen laatste dag......Heel veel Geluk op deze éérste dag van de rest van jullie Leven ♡


    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een fantastisch nieuws Meintje én Modou. Ik ben héél blij voor jullie.
    Wat zal het een vreemde ervaring zijn, dat er geen 'termijn-gevoel' meer hoeft te zijn......geen kalenderdagen die te snel voorbij gaan......geen laatste dag......Heel veel Geluk op deze éérste dag van de rest van jullie Leven ♡


    BeantwoordenVerwijderen