zondag 25 december 2016

Lieve bijzondere buurvrouw Lies

Terwijl ik met mijn handen vol het trappenhuis van onze woning wil bestormen word ik staande gehouden door de buurvrouw. Heb je het al gehoord van de buurvrouw zegt ze. Ik heb niks gehoord, want ben de hele dag in een andere plaats geweest om mensen te interviewen. Ik begrijp eerst niet eens over welke buurvrouw het gaat, maar als ze uitlegt in welke woning ze woont, weet ik dat des te beter.

Buurvrouw Lies gaf nooit op

Buurvrouw Lies, lieve buurvrouw Lies. Weer getroffen door een hersenbloeding of een beroerte. De vrouw die ik het meest respecteerde in de hele buurt. Omdat ze nooit opgaf en altijd positief bleef. Ik ken haar niet anders dan dat ze met een serieuze verlamming te maken had. Haar arm wilde niet mee, haar been amper.

Elke middag een wandeling om te oefenen

En toch maakte ze elke middag een wandeling om te blijven oefenen. En ze was lief. Meer dan lief. En intelligent. Een belezen vrouw die goed op de hoogte bleef van alles. En ze had altijd een lief woordje voor je. Ze huilde harder dan ik toen ik haar vertelde dat ik ziek was. Ze kon haar tranen niet bedwingen toen ik kwam vertellen dat mijn ouders waren overleden. En ze bleef door oefenen. Elke dag. Door weer en wind liep ze rondjes door de buurt.

Genieten van het leven

Ging ik boodschappen doen dan trof ik buurvrouw Lies heel vaak aan op het terras of binnen bij de bakkerij. Zat ze daar gezellig koffie te drinken met een vrijwilliger die haar ondersteunde. Met een gebakje erbij vaak. En daar genoot ze van. Net als van het ritje ernaar toe. Dan zat ze parmantig in haar rolstoel met een dekentje over de knietjes. Genieten en er van maken wat je kunt, verhief zij tot een levenskunst. En daar zal ik haar altijd om bewonderen. En ik zal haar missen, lieve dappere en bijzondere buurvrouw Lies.


4 opmerkingen:

  1. Lieve Meintje,
    Wij lezen net je verhaal over onze lieve tante Lies.......en zijn helemaal onder de indruk van je schrijven.....bedankt hier voor....
    Wij hebben haar tijdens haar sterven bijgestaan.....ze is in alle rust ingeslapen.
    Wat zullen we haar missen.
    Hartelijk dank voor de warme woorden.
    Koop en Anneke Bosscha.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh wat fijn dat ze niet alleen was toen ze stierf. Daar was ik zo bang voor en ik vind altijd dat niemand alleen zou moeten sterven. En ook fijn dat ze in alle rust is ingeslapen.
      Heel veel sterkte.
      Meintje

      Verwijderen
  2. Hele mooie woorden Meintje hier heb ik niks aan toe te voegen.We zullen haar zeker missen ik vergeet nooit haar woorden die ze zei toen wij deze woning kregen,ze zei tegen Laura dat ze zo blij was dat wij hier kwamen wonen altijd een praatje en altijd positief tegenover andere mensen. Buurvrouw Lies we zullen u missen.

    Laura en Hendrik

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ze was geweldig Laura en Hendrik. En zo dapper vond ik altijd. We zullen haar allemaal missen.

      Verwijderen