maandag 14 augustus 2017

Oude heren

Ze stonden me bij. Op regenachtige dagen toen ik als 10-jarige klaarover was en kinderen veilig naar de overkant met mijn spiegelei mocht brengen. Ze stonden me bij omdat ze een baken waren in ons schoolleven.

De toorn van de hoofdmeester

Van daar naar het schoolplein was nog een paar seconden en als je dat haalde was je ver van de toorn van onze boze hoofdmeester. Ze stonden me bij toen ik op latere leeftijd er schuilde tegen de regen als ik uit was geweest of als plek voor een vrijage.

Troost uit bomen

Ze stonden me bij toen ik ziek in bed lag en ik ze vanuit mijn bed kon zien staan als een teken van troost. Groot en majestueus, nooit aflatend. En nu? Nu moeten ze weg. Die prachtige bomen in de Parkstraat, die oude heren die hun sporen daar zo verdiend hebben.

Zieke bomen Lemmer

Ze zijn ziek zegt de gemeente. Ik kan het niet zien, heb geen bomenoog dus het zal best van die ziekte. Er is inmiddels een nieuw rapport aangevraagd door omwonenden en daaruit blijkt ook echt dat ze ziek zijn. Zoals mensen ziek zijn, worden bomen dus ook ziek. Maar ze worden waarschijnlijk ook opgeslokt door allerlei zaken in de omgeving.

Weinig ruimte om te groeien

Weinig ruimte om te groeien, steeds minder ruimte voor ze om te ademen. Overal huizen en andere gebouwen en later in de tijd ook nog een supermarkt voor hun snuit. Nee, ze hoeven volgens experts niet weg vanwege die supermarkt (de supermarkt die niemand wil, maar dat ter zijde), maar het maakt het zeker wat gemakkelijker. Voor hen bij zo’n bouw waarschijnlijk ook weinig plek. Maar het doet best zeer dat de beide heren moeten vertrekken, terwijl ze zoveel van velen van ons weten.

FIFA 18

1 opmerking: