We waren nog snel even lid geworden. Manlief omdat hij een gratis lot in zijn kerstpakket had zitten (maar dat op het lot en de site natuurlijk weer helemaal niet duidelijk werd aangegeven, waardoor hij alsnog moest betalen). Ik omdat ik de dollartekens in mijn ogen had staan. En ook enkele familieleden hadden zich snel laten overhalen.
Nooit meer om kwart voor 5 opstaan
Want stel je toch voor dat je die 53 miljoen toebedeeld krijgt, zo dagdroomden we. Nooit meer om kwart voor 5 opstaan. Daar hoefden we geen seconde over na te denken, dat zouden we NOOIT meer doen.
Nooit meer werken
Sterker nog: nooit meer werken werd het dan. Elke avond uit eten, een nieuw koophuis aan het water en direct in het vliegtuig naar de schoonouders. En vandaar uit naar Australië naar mijn oom en tante. Met een paar tussenstops, dat wel. In Thailand, Sri Lanka, Bali. Manlief stelde voor het hotel te kopen waar hij altijd gewerkt had om dat dan te gaan runnen. Ben je gek zei zijn vader. Ga lekker op je krent zitten, geef ons zo nu en dan ook wat en geniet van al dat geld.
Niks behoedzaam
Anderen gaven ons het advies om vooral niks uit te geven als zo’n grote prijs op ons lot zou vallen. Er behoedzaam mee om gaan. Het op de bank zetten, er naar navelstaren en dan een gedegen plan maken om er heel lang mee te kunnen doen. We lachten er wat om. Als wij 53 miljoen (of de helft, of daar weer de helft van) zouden winnen dan wordt er de eerste week helemaal niets op de bank gezet. Dan pakken we onze zwembroek en bikini in en zijn we weg. En gaat het enorm grote genieten beginnen. Met een hoofdletter G.
Nog steeds niet aangebeld
Helaas is er nog steeds niet aangebeld (en ik kan het weten, want ik sta al de hele avond voor het raam) en lazen we net dat de vette prijs ergens boven Drachten was gevallen. Er moet nog wel een ton uit. Of volgende keer dan misschien met dat gratis lot dat manlief nog altijd tegoed heeft? Dan staan we morgen toch nog maar weer even vroeg op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten