Respect

Smals is boos


Er zat een vrouw voor ons die boos was. Niet een beetje boos, maar ziedend. Haar stem trilde, ze schreeuwde. Was dit een directeur van een grote firma? Zei ze dit echt tegen de gemeenteraad? En tegen organisaties die het niet met haar eens waren? Ze noemde mensen die ergens verstand van hadden zelf- verklaarde deskundigen alsof het kleine kinderen waren.

Een achterkutterig volkje

En ze noemde ons allen zonder het echt te zeggen, een achterkutterig volkje dat het liefst in de middeleeuwen wilde blijven leven. Een vertrouwd doodstil achtertuintje zei ze. Dat willen al die achterlijke Friezen, dacht ze ongetwijfeld.  Ja dacht ik, dat wil een groot aantal van de Friezen inderdaad. Omdat alles al genoeg kapot is gemaakt. Omdat de weilanden waar ik vroeger vliegerde en waar vlinders, bijen en hommels aan en af vlogen volledig zijn verdwenen. Omdat het water waarin ik vroeger zwom vol met vissen, planten en vogels zat, maar daarvan nu een heel deel is verdwenen.

Democratisch gekozen gemeenteraad

Toen ik de ingehouden woede zag, kon ik niet anders dat dan filmen. Dan die legendarische woorden vast te leggen die als een waterval over ons heen werd gespuwd. Het filmpje is overigens inmiddels op miraculeuze wijze verdwenen van YouTube. De content zou ongepast zijn. Content van een raadsvergadering ongepast? Of is dit jezelf terug zien en beseffen: dit kan echt niet?

 En de emotie van de dame begreep ik nog wel: niet de uitwerking er van die kwam van een groot gerenommeerd bedrijf. Is dit een directeur die hier haar buren zit uit te schelden als een viswijf dacht ik of zit ze voor een democratisch gekozen gemeenteraad? En voor burgers die dan wel tegen zijn, maar zich nooit in zulke lage bewoordingen hebben uitgelaten. Ze vreesde ongetwijfeld het verlies van miljoenen, miljarden, banen wellicht. En ja, daar mag best wat emotie aan te pas komen. Maar de raad als een schoothondje terechtwijzen en hen laten weten dat de firma Smals hen bij de gratie Gods twee weken extra heeft geschonken, dat ging er bij mij niet in.

Berging Britse nachtvlieger

Ik haakte af toen het ging om de berging van de Britse nachtvlieger. Geweldig initiatief, maar de woorden die daar aan werden gegeven niet. Dat we toen wel van het bedrijf gebruik wilden maken. Alsof iemand van ons dat ook maar een seconde heeft beseft. Want al die domme Friezen wilden mensen die hun leven voor ons gelaten hebben, een graf geven. Een naam geven. Eer geven die hen toekomt. En moeten die kosten alsnog door ons domme Friezen opgehoest worden? Dan ben ik er zeker van dat wij daar met z’n allen voor zullen zorgdragen. Omdat die mensen dat respect verdienen. Zij wel.