Willekeur

 

In het begin van de coronacrisis was ik woest op een groep jongelingen die het niet kon laten om ondanks het verbod toch een feestje te bouwen. De jongeren hebben het geweten, want de politie stond al snel bij ze op stoep (zo kwam ik er ook achter) en ze moeten het doen met een fikse bekeuring en ook nog een strafblad als ik het wel heb. 

Dom om samen te scholen

Dat het dom is om met een hok vol mensen samen te gaan scholen, vind ik overigens nog steeds. Maar ik hoor steeds vaker dat ik dat niet meer mag zeggen. We moeten onze jongeren met fluwelen handschoentjes aanpakken. Want een jaar niet feesten is voor hen als een eeuw. Ik ben natuurlijk een oude muts, maar ik denk dat je ook jongeren best mag wijzen op een solidariteitsprincipe. Wat zij doen heeft beslist effect op ouders, grootouders, kwetsbare andere jongeren, kwetsbare kinderen en ga zo maar door. 

Solidariteit

In Aziatische landen is dat gevoel voor de ander er wel, waarom zou dat hier dan niet kunnen zijn? Omdat we strontverwend zijn met z´n allen en ook de jeugd denkt dat alles wat ze wil, ook moet? Dat denk ik namelijk. Enfin, dit zal wel helemaal de verkeerde toon zijn, ik moet ongetwijfeld heel veel begrip hebben voor jongeren die denken dat het einde van de wereld nabij is nu ze niet naar de disco (heet dat tegenwoordig nog zo?) kunnen. Maar ik heb dat begrip niet en vind dat zij juist degenen moeten zijn die na moeten denken.

Willekeur

Maar wat me nog meer tegen de borst stuit is de enorme willekeur. Onlangs stond een plaatje van een hossende groep op een boot in het centrum van Lemmer prominent in een dagblad. Ze hadden het zo gemist en hun leven was zo vreselijk, zeiden ze. Nu zag het er niet bepaald vreselijk uit, maar was het lawaai en de overlast die ze veroorzaakten wel vreselijk. Want ze schoolden niet alleen samen, ze maakten mensen ook gek met hun veel te harde muziek, de troep die ze in het water keilden en hun gedrag. En ja, ze waren een coronagevaar. Door met tig jongelui op een boot te staan met misschien anderhalve centimeter er tussen. Maar ze kregen een podium doordat ze mochten ventileren hoe erg ze het hadden. Bij de krant, bij de politie of gemeente. Niks bonnenboekje en een flinke prent. Beloning voor slecht gedrag zeg maar. Dus dan denk ik dat die andere jongeren hun boete nu ook gewoon kunnen verscheuren?